บทที่ 4105

ลิเลียนจ้องมองฮาร์วีย์ด้วยสายตาอาฆาตแค้น “แกมาทำอะไรที่นี่เหรอฮาร์วีย์?” กาเบรียลร้องถาม “แกมาที่นี่เพื่อขออนุญาตแต่งงานใหม่เหรอ? “หรือแกมาที่นี่เพื่อวางยาพิษและเอาทุกสิ่งทุกอย่างไปจากเรา? “ฉันจะไม่ยอมให้เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นแน่!” “ลูกชายของฉันพูดถูก!” ลิเลียนตะโกนบอก “ถึงแม้ภาพวาดของเขาจะเป็นของปลอม แต่เขาก็ยังซื้อมันด้วยเงินสดที่หามาได้อย่างยากลำบาก! “ภาพวาดของเขาไม่ได้ฆ่าใครตาย!” แน่นอนว่าลิเลียนอยู่ข้างเดียวกับกาเบรียล ในสายตาของเธอนั้นเขาคือสุนัขตัวเล็ก ๆ ที่เธอเลี้ยงเอาไว้ ทุกคนต่างหันไปมองฮาร์วีย์ด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยามอีกครั้ง 'เห็นได้ชัดว่าที่นี่ไม่ให้ให้การต้อนรับเขาเลย แต่เขาก็ยังพยายามเกาะแข้งเกาะขาคนในตระกูลนี้ โดยใช้ตัวตนของเขาในฐานะอดีตลูกเขยที่อาศัยอยู่กับครอบครัวของภรรยา!' 'ที่สำคัญกว่านั้นก็คือเขายังมาอวดอ้างความแข็งแกร่งเพียงเพื่อให้ได้ในสิ่งที่เขาต้องการ!' ผู้คนทั้งหมดนั้นต่างหัวเราะคิกคัก แมนดี้อดที่จะเอามือถูขมับไม่ได้ ฮาร์วีย์และลิเลียนเป็นคู่กัดที่สร้างความหายนะได้อย่างแท้จริง “แกได้ยินที่ฉันพูดไหม? “แกคิดว่าแกมีสิทธิ์มาทำให้ฉันอับอายต่อหน้าพ่อกั