บทที่ 4147

ฮาร์วีย์ครุ่นคิดถึงเรื่องนี้อยู่ครู่หนึ่ง “เอามีดของคุณออกมาให้ฉันดูหน่อย" ในตอนนั้นเคลแลนได้วางมีดไว้ตรงหน้าฮาร์วีย์อย่างให้ความเคารพ มันเป็นมีดแบบเก่าเล่มเดิม ๆ ที่เขาพกติดตัวมาเป็นเวลานานแล้ว แต่มองไม่เห็นฝุ่นเกาะอยู่บนมีดแม้แต่เม็ดเดียว ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว “คุณทำความสะอาดมาใช่ไหม?” ซาร์ล่าหัวเราะอย่างเย็นชาหลังจากเห็นสีหน้าเคร่งขรึมของฮาร์วีย์ เขาดูราวกับมั่นใจว่าที่เขาพูดออกไปทุกอย่างนั้นเป็นเรื่องที่ถูกต้อง “ผมไม่อยากให้ตำรวจถามถึงเรื่องนี้ ผมก็เลยทำความสะอาดมันครับ...” เคลแลนบอกด้วยเสียงสั่นเครือ “ช่างโง่เง่าเหลือเกิน!” ฮาร์วีย์ถอนหายใจ “ผมบอกให้คุณนำมีดพกติดตัวไปด้วย เพื่อช่วยทำให้พลังงานชั่วร้ายในตัวสงบลง บางทีอาจจะแพร่กระจายออกไปทีละนิดก็ได้ “แต่พอคุณนำไปทำความสะอาดก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว “อีกอย่างหนึ่งนะ ถ้าผมเดาไม่ผิดเมื่อวานคุณเห็นคนตายต่อหน้าต่อตาเลยใช่ไหม?” เคลแลนและเหล่าลูกน้องตัวสั่นเทาหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ พวกเขาตกใจมากจนทำให้แก้วในมือหล่นลงไป พวกเขาต่างจ้องมองฮาร์วีย์ พวกเขาไม่เชื่อไม่สิ่งที่เพิ่งได้ยินไป มุมปากของเคลแลนกระตุก “อย่างที่คุณยอร์กค