บทที่ 549

“ฉันให้โอกาสนายแล้ว” เสียงเย็นชาดังมาจากด้านหลัง เบ็น โคล ผู้ซึ่งเคยหยิ่งผยองเมื่อครู่นี้สั่นสะท้านทันที เขาหันกลับมาอย่างรวดเร็ว จากหางตาของเขา เขาสามารถเห็นคนของเขาหลายคนนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น "ไอ้ลูกเขยเกาะเมีย แกจะทำอะไร? ถ้าแกยังกวนประสาทฉัน ตระกูลซิมเมอร์ได้จบเห่แน่ รวมถึงตัวแกด้วย” เบ็นรู้สึกหวาดกลัว แต่ยังไงซะ เขายังคงเป็นนักเลง แม้ว่าเขาจะเผชิญกับสถานการณ์ที่เลวร้ายอย่างไม่คาดคิด แต่เขาก็ยังยึดมั่นในความภาคภูมิใจของเขา “บอกมาว่าใครส่งนายมา” ฮาร์วีย์ถามอย่างเย็นชา “เฮ้! แกไม่จำเป็นต้องรู้หรอก!” ฮาร์วีย์พยักหน้า และเพิ่มกำลังในการกำมือของเขา เบ็นรู้สึกราวกับว่ามีเชือกพันรอบคอของเขาแน่นอยู่ตลอดเวลา ทำให้เขาหายใจลำบาก ความตื่นตระหนกเข้ามาในดวงตาของเขา ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่า ลูกเขยคนนี้เป็นคนโหดเหี้ยม หากเขายังกล้าทำเป็นเล่นอยู่ เขาอาจจะตายในไม่ช้า “นาย…นายปล่อยฉันก่อน” เบ็นพยายามดิ้นรนที่จะพูด "ฉันจะบอกนาย…" ฮาร์วีย์ดึงมือของเขาออกอย่างง่ายดายและจ้องไปที่เบ็นอย่างเฉยเมย เบ็นลูบคออย่างอลักเอลื่อ หลังจากนั้นไม่นานเขาก็พูดเบา ๆ ว่า “นาย ลูกเขย ฉันรู้ว่านายไม่ใช่คนธรรมดา มันจ