บทที่ 635

ฮาร์วีย์มองดูลีออนที่กำลังดิ้นรนอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นดวงตาของเขาก็เพ่งไปที่พวกซิลวา สีหน้าของพวกเขาดูหวาดกลัว ฮาร์วีย์ไม่สามารถกลั้นหัวเราะได้ “น่าสนใจจริง ๆ ไม่ว่านายจะยอมรับความพ่ายแพ้หรืออ้อนวอนขนาดนี้…” “นายทำเพียงแค่นี้เพราะฉันบอกนายถึงตัวตนของฉันไปแล้ว” “ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องนี้ นายจะร้องขอความเมตตาที่นี่ไหม? นายจะยอมรับความพ่ายแพ้ไหม?” “ไม่!” ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าและเตะลีออน ด้วยแรงเตะ และหัวเข่าของลีออนร้าวเหมือนแตกเป็นเสี่ยง ๆ ไม่ว่าลีออนจะรู้สึกไม่เต็มใจเพียงใด เขาทำได้เพียงคุกเข่าลงบนพื้นเพื่อสำนึกผิด หลังจากที่ฮาร์วีย์เตะลีออน เขาก็พูดอย่างเย็นชาว่า “ลีออน ซิลวา เบรนท์ ซิลวา มาร์กี้ คลาวด์ โจนาธาน แม็กซ์เวลล์ เท็ด ดันน์…” “เงยหน้าขึ้น” บรรดาคนที่ถูกเอ่ยชื่อ แม้แต่ลีออนผู้จองหอง ก็เงยศีรษะขึ้นโดยไม่รู้ตัว พวกเขารู้สึกราวกับว่าหัวใจกำลังจะโบยบินออกจากอก พวกเขากังวลอย่างมาก พวกเขาทั้งหมดรู้ว่านี่หมายถึงอะไร การกระทำของฮาร์วีย์นั้นเทียบได้กัยมฑูตเอ่ยเรียกขานชื่อพวกเขา พวกเขาต้องเงยหน้า “ถึงแม้จะไม่มีใครผลักวิลเลียมลงไปในแม่น้ำเพิร์ล แต่พวกแกเป็นคนบังคับให้เขาต้