บทที่ 797

“พวกคุณทุกคนที่นี่ตาบอดไปแล้วเหรอ? ไม่มีใครรู้เลยหรือไงว่ากระเป๋าราคาแพงขนาดนี้ถูกสับเปลี่ยน?” ทันทีที่เธอก้าวเข้าไปในร้าน อมีเลียก็พูดขึ้นเสียงดังและวางอำนาจ พนักงานขายงงงัน ผู้จัดการร้านจึงเดินเข้ามาหาเธอทันทีและถามว่า “คุณคะ ต้องขอโทษด้วยนะคะ แต่ดิฉันไม่เข้าใจว่าคุณกำลังหมายถึงอะไร?” “ฉันหมายถึงอะไรงั้นเหรอ? ดูนี่สิ! สิ่งที่เขาซื้อ และสิ่งที่เขาเอาไปจริง ๆ!” อมีเลียตะโกนพลางชี้ไปที่ ฮาร์วีย์ที่ยืนอยู่ข้างหลังเธอ ผู้จัดการร้านมองอมีเลียด้วยท่าทีแปลก จากนั้นเธอก็เบนสายตาไปที่ฮาร์วีย์ และก้มลงโค้งคำนับเล็กน้อยโดยอัตโนมัติ “มีอะไรหรือเปล่าคะ? ลูกค้าท่านนี้ซื้อกระเป๋าใบนี้ไป” ท่าทีที่ให้ความเคารพของผู้จัดการร้านดูเหมือนจะไม่ใช่การเสแสร้ง เธอยังนับเลขศูนย์ที่เหลืออยู่ในบัตรของฮาร์วีย์ไม่เสร็จเลยด้วยซ้ำ “เป็นไปได้ยังไง? เปิดตาของคุณให้กว้างและมองให้ดี! เขาจะซื้อกระเป๋าใบนี้มาได้ยังไง?!” อมีเลียเริ่มกระวนกระวาย เธออยากทำให้ฮาร์วีย์อับอาย ไม่ใช่ตัวเธอเอง “คุณคะ โปรดระวังคำพูดของคุณด้วย! ลูกค้ารายนี้ซื้อกระเป๋าใบนี้จริง ๆ ใบเสร็จก็ยังอยู่มีอยู่ โปรดดูให้ดี!” ผู้จัดการร้านไม่พอใจเ