บทที่ 1057

ดวงตาคมกริบจับจ้องยานพาหนะที่เคลื่อนไปจนลับสายตา ใบหน้าหล่อเหลาของกู้ ลี่เฉินเต็มไปด้วยความวิตกและหมองหม่น ‘อี้ จิ่นหลีคงกำลังจะบอกให้รู้ว่าเขาต้องได้ตัวทุกคนที่เขาต้องการ?’ หลิง อี้หรานที่ถูกจับยัดไว้ที่เบาะหลังค่อย ๆ ดันกายลุกขึ้นนั่งแล้วเอ่ยถาม “อี้ จิ่นหลี คุณต้องการอะไร?” “ผมต้องการอะไร?” ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างกันยิ้มเยาะ ก่อนจ้องมาที่หญิงสาวด้วยดวงตาทรงเสน่ห์ แววตาของจิ่นหลีเต็มไปด้วยความรู้สึกทั้งรักทั้งชังปะปนกันจนอี้หรานรู้สึกไม่ปลอดภัย หญิงสาวตัวสั่นน้อย ๆ ก่อนที่จิ่นหลีจะโน้มตัวมาใช้สองแขนกักขังเธอไว้ในวินาทีต่อมา กระจกกั้นค่อย ๆ ถูกเลื่อนขึ้นมาบังระหว่างเบาะหน้าและเบาะหลัง แบ่งแยกพื้นที่ภายในรถโดยสมบูรณ์ ด้านหลังของตัวรถที่ออกจะกว้างกว่าปกติ กลายเป็นพื้นที่ส่วนตัวไปทันที สายตาของอี้หรานส่อแววตื่นตระหนก ใบหน้าของอี้ จิ่นหลีค่อย ๆ เคลื่อนเข้ามาใกล้ “กู้ ลี่เฉินมันดีขนาดนั้นเลยเหรอ? ดีมากจนพี่แทบทนไม่ไหวที่จะใส่ชุดที่มันเตรียมให้ แล้วยังทนไม่ไหวที่จะได้กอดมันอีกเหรอ?” ใบหน้าของชายหนุ่มฉายแววริษยาโดยไม่ปิดบัง ใช่ เขาริษยา อิจฉาจนแทบบ้า! เขาไม่เคยเป็นถึงขนาดนี้มาก่อน