บทที่ 1120

คฤหาสน์นี้จะต้องถูกปิดตายเพื่อให้สิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ตายไปจากความทรงจำของเขา และเขาก็จะไม่นึกถึงมันอีก! อี้จิ่นหลียกเท้าและก้าวไปยังประตูทางเข้าคฤหาสน์ เขาจะไม่กลับมาเหยียบที่นี่อีก! ทั้งความหวังและความสิ้นหวังของเขาเกิดขึ้นในคฤหาสน์แห่งนี้ และมันก็จะกลายเป็นสิ่งต้องห้ามตั้งแต่นี้ไป เหมือนกับที่ผู้หญิงซึ่งครั้งหนึ่งเขาเคยเรียกเธอว่า ‘พี่สาว’ ก็ได้กลายเป็นสิ่งต้องห้ามเช่นกัน! ... การมาที่บริษัทของหวาลี่ฟางทำให้หลิงอี้หรานค่อนข้างแปลกใจ แต่หวาลี่ฟางมาหาทนายกู้เพื่อขอคำแนะนำด้านกฎหมายและเธอก็ขอให้ทนายกู้ช่วยจัดการกับเรื่องการหมิ่นประมาท เธอบอกว่าเธออยากฟ้องพวกชาวเน็ตที่ชอบคอมเมนต์มุ่งร้ายแก่เธอ ทนายกู้ปฏิเสธเรื่องธุรกิจไม่ได้ อีกทั้งหวาลี่ฟางยังจะจ่ายให้เขาอย่างงามด้วย หลังจากคุยธุระที่เธอต้องการแล้ว หวาลี่ฟางก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันว่าจ้างบริษัทของคุณให้ทำคดีนี้ก็เพราะอี้หรานลูกพี่ลูกน้องของฉันที่ทำงานที่นี่ค่ะ ฉันรู้สึกว่าสามารถมอบหมายงานให้คุณได้ แล้วในขณะเดียวกันฉันก็รู้สึกวางใจได้ด้วยค่ะ” ทนายกู้ตอบรับอย่างสุภาพไปสองสามคำ ตอนที่หวาลี่ฟางกำลังจะกลับ ทนายกู้ก็กล่าวว่า “อี