บทที่ 1132

หวาลี่ฟางกำลังหมกมุ่นกับความคิดตัวเอง ในตอนนั้นเองที่เธอได้ยินเสียงมาจากส่วนนั่งเล่น “หือ อะไรเนี่ย?” นั่นเป็นเสียงของแม่บ้านที่รับหน้าที่ทำความสะอาดสรรพสินค้า จากนั้นใครบางคนก็พูดว่า “รูป... รูปอะไรเนี่ย? ว้าว น่าสะอิดสะเอียนมากเลย!” ‘รูปเหรอ?’ หวาลี่ฟางขนลุกซู่และจำได้ขึ้นมาว่าเธอไปหลอกให้จ้าวต้าจู้แลกเปลี่ยนรูปกับเธอ หลังจากนั้นเธอก็ไม่ได้ตามจ้าวต้าจู้เข้ามาในส่วนนั่งเล่นหลังจากเอายาให้เขา และเธอก็คำนวณเวลาที่ยาออกฤทธิ์กับจ้าวต้าจู้ขณะที่รออยู่ข้างนอก ความคิดตอนแรกของเธอหลังจากที่จ้าวต้าจู้กับหลิงอี้หรานโดนเปิดโปงว่าทำเรื่องคาว ๆ กัน แล้วเธอจะมาเอารูปไปตอนที่ไม่มีใครเห็น แต่เธอไม่ได้คาดคิดว่าเรื่องราวจะกลับกลายเป็นหนังคนละม้วนกับที่เธอคิดเลย ดังนั้นเธอจึงลืมเรื่องเก็บรูปกลับมาเสียสนิท หวาลี่ฟางรีบเข้าไปในส่วนนั่งเล่น และเห็นว่าหลายคนกำลังดูรูปในมือตัวเอง ในทันใดนั้นก็มีคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า “นี่ดูเหมือนหวาลี่ฟางนะ” “ว้าว จริงดิ? ผู้หญิงในนี้ดูเชยสะบัดเลยนะ ไม่ใช่เธอหรอก” “รูปแบบถึงเนื้อถึงตัวกับผู้ชายน่าเกลียดและหน้าตาบ้าน ๆ ด้วย เดี๋ยวนะ ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนคนที่อยู่บนเปลห