บทที่ 1157

“ถ้าฉันลองถามเหลียนอีให้หาทางย้ายอาหยันน้อยไปโรงเรียนอื่นล่ะคะ?” หลิงอี้หรานถาม อย่างไรตอนนี้ทุกคนที่โรงเรียนอนุบาลคงรู้แล้วว่า โจวเชียนหยุนเคยติดคุกมาก่อน และถ้าอาหยันน้อยยังอยู่ที่นี่ต่อไป ก็มีโอกาสที่เขาอาจจะโดนเลือกปฏิบัติได้อีก หลิงอี้หรานเคยเจอประสบการณ์นั้นมาก่อน และเธอไม่อยากให้อาหยันน้อยเจอเรื่องเดียวกันนี้! ในเมื่อพวกเขาไม่สามารถเปลี่ยนสิ่งแวดล้อมที่นี่ได้ พวกเขาก็ทำได้แค่ต้องเปลี่ยนสิ่งแวดล้อมของตัวเอง ถึงอย่างนั้น โจวเชียนหยุนกลับไม่ได้ตอบข้อแนะนำของหลิงอี้หราน แต่กลับถามกลับแทน “ถ้าฉันรื้อคดีขึ้นมาตอนนี้ ฉันมีโอกาสที่จะชนะกี่เปอร์เซ็นต์?” หลิงอี้หรานผงะไปและคิดอย่างถี่ถ้วนอยู่สักพัก จากนั้นก็ตอบโจวเชียนหยุนว่า “30 เปอร์เซ็นต์ค่ะ” โจวเชียนหยุนยิ้มเจื่อน ‘แค่ 30 เปอร์เซ็นต์... ถ้ารื้อคดีขึ้นมา โอกาสที่จะชนะคือ 30 เปอร์เซ็นต์อย่างนั้นเหรอ?’ แต่คนธรรมดาก็จะสู้ แม้ว่าพวกเขาจะมีโอกาสชนะแค่ 10 เปอร์เซ็นต์ก็ตาม! แต่นี่ก็น้อยไปสำหรับเธอ! “เพราะว่ามันก็ผ่านมานานแล้ว หลักฐานบางอย่างก็คงหายไป ดังนั้นต่อให้เรารื้อคดีขึ้นมา แต่ผู้พิพากษาก็จะอ้างอิงคำให้การเพิ่มเติมของพยานมากกว่า