บทที่ 1216

มีผู้หญิงตั้งหลายคนในเมืองเฉินที่อยากเข้ามาเป็นสะใภ้ตระกูลอี้ด้วยการให้กำเนิดทายาท แต่อย่าว่าแต่ ‘ทายาท’ เลย แค่ ‘แม่’ ก็ยังไม่มีโอกาสเข้าใกล้นายน้อยอี้ด้วยซ้ำ หลิงอี้หรานโชคดีชะมัด! เกาฉงหมิงอดถอนหายใจกับตัวเองไม่ได้ เขาตบบ่าหมอและบอกให้ออกไปจากห้องพร้อมกันกับเขา เพราะเป็นเลขาส่วนตัว เกาฉงหมิงย่อมรู้ว่าตอนนี้เจ้านายของเขาต้องการสงบสติอารมณ์และอยู่กับหลิงอี้หรานตามลำพัง มีเพียงเสียงลมหายใจของคนสองคนในห้องอันเงียบเชียบนี้เท่านั้น อี้จิ่นหลีค่อย ๆ ยกมือของเขาสัมผัสหน้าท้องของหลิงอี้หรานผ่านผ้าห่มสีขาว เขาเคยไปหาหมอสูตินรีเวชเป็นเพื่อนเธอมาก่อนจึงรู้ว่าเธอเคยได้รับบาดเจ็บที่มดลูกมาก่อน แม้ว่าเธออยากจะมีลูกและดูแลร่างกายของตัวเองอย่างดี มันก็ยังเป็นเรื่องยากแม้จะใช้เทคโนโลยีมาช่วยแล้วก็ตาม ไม่ต้องพูดถึงเรื่อง... การตั้งท้องด้วยวิธีตามธรรมชาติเลย โอกาสเกิดขึ้นมีน้อยมาก! ดังนั้นแม้หลังจากที่พวกเขาแยกย้ายกันไป และในตอนที่เขาเห็นเธออาเจียนในวันนั้น ความคิดที่ว่าเธออาจจะท้องจึงไม่เคยอยู่ในหัวของเขาเลย แต่... เธอก็ท้องแล้ว และเป็นลูกของพวกเขาที่อยู่ในครรภ์ของเธอ! ลูกของพวกเขาจะเป็นผู