บทที่ 1291

โจวเชียนหยุนกอดลูกชายไว้พลางพูดว่า “รู้อะไรไหม? ลูกสำคัญที่สุดสำหรับแม่ แม่ไม่สนใจว่าคนอื่นจะพูดถึงแม่ยังไง แม่จะเสียใจถ้าลูกต้องเจ็บ” เจ้าตัวเล็กพยักหน้าด้วยความแน่วแน่ในดวงตา “ผมจะไม่ทำให้แม่เสียใจอีกครับ!” โจวเชียนหยุนยิ้มอย่างอ่อนโยนและลูบใบหน้านุ่มนิ่มของลูกชาย ความสัมพันธ์ระหว่างคู่แม่กับลูกชายทำให้คนอื่น ๆ รู้สึกอบอุ่น เย่เหวินหมิงตกอยู่ในภวังค์ความคิดเมื่อเห็นสิ่งนี้ เขาไม่เคยคิดถึงเธอในบทบาทการเป็นแม่มาก่อน แต่ตอนนี้เขากำลังเห็นเธอเล่นบทบาทแม่ต่อหน้าต่อตาตัวเอง ความคิดของเขาย้อนนึกถึงตอนที่เธอพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ตอนที่เรามีลูกกัน คุณน่าจะเป็นพ่อที่เข้มงวดแน่เลย” “แล้วคุณล่ะ?” เขาถาม “ฉันเหรอ? คงจะเป็นแม่ที่น่ารัก” “คุณเคยได้ยินไหมว่าแม่ที่น่ารักจะเลี้ยงลูกไม่ได้เรื่อง?” “แม่น่ารัก ๆ แบบฉันจะเป็นแม่ที่ดีค่ะ ฉันจะเลี้ยงลูกให้ดี!” เขาไม่รู้ว่าเธอสอนลูกอย่างไร แต่อย่างน้อยเขารู้ว่าเธอเป็นแม่ที่ดีของลูก ในทันใดนั้นโจวเชียนหยุนก็ขมวดคิ้วและสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไป จากนั้นเธอก็พูดกับเจ้าตัวน้อยว่า “อาหยันน้อย คุยกับพ่อไปก่อนนะลูก แม่ไปเข้าห้องน้ำก่อน” พูดจบโจวเชียนหยุนก็หม