บทที่ 130

นั้นเป็นเพราะ... มันเป็นแค่เกมระหว่างคนรวยกับคนจน เขากำลังจะบอกตัวตนที่แท้จริงของเขากับเธอและประกาศยุติเกมนี้เมื่อเธอถูกออกจากโรงพยาบาลหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ความเงียบของเธอทำให้ความกลัวในใจของ อี้ จิ่นหลี รุนแรงขึ้น เห็นได้ชัดว่าเธอยืนอยู่ตรงหน้าเขา แต่เขารู้สึกว่าทั้งสองคนอยู่ห่างกันมาก “นายคือ อี้ จิ่นหลี ใช่ไหม?” เธอถามเขาเป็นครั้งที่สอง เธอนิ่งเงียบในขณะที่เธอกำลังหาคำตอบ ริมฝีปากบางของเขาเม้มแน่น ดวงตาที่เต็มไปด้วยเสน่ห์อันลึกซึ้งของเขาได้พบกับดวงตาสีอัลมอนด์ที่ชัดเจนของเธอ หลังจากนั้นไม่นานในที่สุดเขาก็เปิดปากและพูดออกมาคำเดียวว่า "ใช่" หัวใจของหลิง อี้หราน เต็มไปด้วยความขมขื่น แท้จริงแล้วชายคนนี้คือ อี้ จิ่นหลี จริง ๆ อันที่จริงเธอเคยค่อนข้างมั่นใจมาก่อน แต่... เธอยังไม่ยอมแพ้ เธอยังอยากได้ยินเขาพูดด้วยตัวเอง “โอเค ฉันเข้าใจ" เธอค่อย ๆ ลดตาลงก้มไปหยิบโทรศัพท์ที่ตกลงมาแล้วหันไปดึงประตูกระจกเพื่อออกไป ทันใดนั้นมือก็คว้าแขนของเธอเอาไว้ มืออีกข้างของเขากดกับประตูกระจกดักเธอไว้ระหว่างเขากับมัน "คุณรู้อะไร?" เขาถามขณะก้มศีรษะลงมองเธอ “ฉันรู้ว่า คุณคืออี้ จิ่นหลี และฉันรู้ว่า