บทที่ 1304

“ฉันสนใจคุณมากสิคะ ก็คุณเป็น... สามีฉัน พ่อของลูก ๆ ฉัน ฉันจะไม่สนใจคุณได้ยังไง?” “เธอไม่สนใจฉันสินะ ถ้าฉันไม่ใช่พ่อพวกเขาน่ะ?” เขาถาม เธอรู้สึกไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี ‘นี่เขาอิจฉากระทั่งพวกเด็ก ๆ ด้วยเหรอ?’ “แน่นอนว่า... ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย!” เธอพูดแทบจะในทันที ขนาดคนโง่ก็ยังรู้เลยว่าควรพูดอะไร ถึงอย่างนั้น... เขาก็เป็นคนที่เธอรัก และเพราะเธอรักเขา เธอจึงรักลูก ๆ ของพวกเขามากเสียยิ่งกว่าอีก! เธอยกมือขึ้นและลูบหัวเขาอีกครั้งขณะพูดว่า “เอาล่ะ ที่ฉันสนใจเหลียนอีกับพี่โจวก็เพราะตอนนั้นพวกเขาต้องการความช่วยเหลือจริง ๆ อีกอย่างทั้งสองคนก็ช่วยฉันมามาก โดยเฉพาะเหลียนอี... ถ้าไม่ได้เธอ ฉันคงไม่มีโอกาสได้เจอคุณเลย” ‘ฉันคงตายไปในคุกที่หนาวเหน็บนั้นแล้ว’ อี้จิ่นหลีดูเหมือนจะคิดบางอย่างแล้วดวงตาของเขาก็เป็นประกาย “ฉันรู้ว่าชินเหลียนอีเป็นเหมือนเชือกชูชีพของเธอ ฉันเลยช่วยโดยไม่มีข้อแม้ แต่เหลียนอีมีความสำคัญมากกว่าฉันงั้นเหรอ?” หลิงอี้หรานอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ “นี่มันเทียบกันได้ที่ไหน ความรู้สึกที่ฉันมีให้คุณไม่เหมือนกันสักหน่อย!” “แล้วถ้าต้องเทียบกันล่ะ?” เขาถาม หลิงอี้หรานลั