บทที่ 1331

โจวเชียนหยุนพยายามจะสลัดมือออกจากการเกาะกุมของเขา แต่นิ้วของเขาไม่ต่างอะไรจากลูกกรงเหล็ก ยิ่งเธอพยายามก็ยิ่งเจ็บตัว “บอกมาสิ เธอเองไม่ใช่เหรอที่เอาเศษแก้วแทงท้องตัวเอง? แล้วก็บอกว่าไม่อยากมีลูกอีก?” เย่เหวินหมิงถามเสียงเข้ม โจวเชียนหยุนหยุดดิ้นและเงยหน้ามองชายตรงหน้า ไม่ว่าเธอจะเคยรักเขาแค่ไหน แต่ตอนนี้ทุกอย่างได้หมดเกลี้ยงไปแล้ว “ถ้าเขาเป็นคนที่ฉันชอบ แล้วไงถ้าฉันเต็มใจจะมีลูกกับเขา? เย่เหวินหมิง ฉันจะไม่ยอมมีลูกอีกคนกับคุณตราบเท่าที่ฉันยังมีชีวิตอยู่!” เธอตอบกลับ เสียงนิ่ง ๆ ของเธอดูเหมือนจะไม่ได้มีอารมณ์ร่วมใดเจือปน ในทันใดนั้นใบหน้าของเขาก็เคร่งขรึมขึ้นมา “จริงเหรอ? ผู้ชายที่เธอชอบ? ผู้ชายคนก่อนหน้านี้น่ะเหรอ? อย่าลืมล่ะว่าเธอเคยบอกว่าชอบฉัน เธอแก้ผ้าและปีนขึ้นเตียงฉันด้วยซ้ำ” “เป็นความผิดพลาดของฉันเอง” เธอกล่าวอย่างเย็นชา ‘ความผิดพลาด...’ คำนั้นดูเหมือนจะปั่นป่วนเขา เขาก้มหน้าลงจูบเธออย่างรุนแรงในทันที ราวกับว่าเขาอยากจะพิสูจน์บางอย่างด้วยการทำให้เธอเงียบลง โจวเชียนหยุนพยายามต่อต้านในทันทีที่เธอรู้สึกตัว แต่ดูเหมือนเธอจะพ่ายแพ้ในการต่อต้านและตอบรับจูบของเขาไปชั่วขณะหนึ่ง