บทที่ 1355

ช่วงนี้ชินเหลียนอีจะตื่นขึ้นมาราว ๆ หนึ่งถึงสองชั่วโมงต่อวัน ส่วนเวลาที่เหลือเธอก็จะนอนหลับ ยังต้องใช้เวลาอีกพักหนึ่งที่เธอจะตื่นได้นานกว่านี้ โจวเชียนหยุนมาก่อนหน้าหลิงอี้หรานไม่นาน และเห็นตอนที่เหลียนอีตื่นผ่านทางกระจกใส โจวเชียนหยุนคิดมาตลอดว่านิสัยของชินเหลียนอีคล้ายกับเธอในตอนนั้นมาก ดังนั้นเมื่อเห็นชินเหลียนอีเป็นอย่างนี้ ดวงตาของเธอจึงอดไม่ได้ที่จะแดงขึ้นมา เธอมีชีวิตที่อาภัพ ถึงเธอจะมีชีวิตเหลือเพียงหกเดือน แต่เธอก็ยังมีหวังว่าเหลียนอีจะยังมีชีวิตดี! โชคร้ายที่เธอไม่มีอะไรที่สามารถทำได้เพื่อช่วยเหลียนอีจากอาการบาดเจ็บปัจจุบันของเธอเลย หลังจากไปเยี่ยมชินเหลียนอี โจวเชียนหยุนและหลิงอี้หรานก็เดินออกมาจากโรงพยาบาลด้วยกัน “พี่โจว เป็นยังไงบ้างคะ? เราไปหาหมอเฉพาะทางอีกสักคนกันดีไหมคะ?” หลิงอี้หรานถามอย่างรู้สึกเป็นห่วง “ไม่เป็นไร อาการตอนนี้ของพี่คงที่ขึ้นมากแล้ว อีกอย่างหมอที่พี่ไปหาตอนนี้ก็เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านนี้โดยเฉพาะอยู่แล้ว” โจวเชียนหยุนกล่าว หลิงอี้หรานได้สืบดูมาก่อนหน้านี้แล้ว และพบว่าหมอของโจวเชียนหยุนเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการรักษามะเร็งตับจริง ๆ “พี่ต้องบอกฉันนะคะ ถ