บทที่ 1358

ใบหน้าของโจวเชียนหยุนแสดงออกถึงความประหลาดใจ ‘เขา... ต้องการให้ฉันขอโทษคงจื่ออินเหรอ? ยังมีอะไรที่ตลกไปกว่าการขอให้คนที่โดนใส่ร้ายไปขอโทษคนที่ใส่ร้ายอีกไหม?’ เธอไม่ใช่คนที่ติดค้างคำขอโทษสี่ปีนั้น เป็นเย่เหวินหมิงและคงจื่ออินต่างหาก “เย่เหวินหมิง การใช้เวลาวันหนึ่งกับลูกชายของคุณแลกเปลี่ยนกับเรื่องแบบนั้นได้ด้วยเหรอ?” เธอพึมพำ ความประหลาดใจจางหายไปจากใบหน้าของเธอ จู่ ๆ ตอนนี้เขาก็รู้สึกอับอายขึ้นมา! “เป็นเรื่องของฉันที่จะตั้งเงื่อนไขอะไรขึ้นมาก็ได้!” เย่เหวินหมิงกล่าวอย่างเย็นชา เธอสูดลมหายใจเข้าลึกและพูดอย่างสงบว่า “ได้ ฉันจะทำ” ... คงจื่ออินกำลังรอให้เย่เหวินหมิงกลับมาอยู่ในห้องเพรซิเดนเชียลสวีทอย่างกระวนกระวาย แต่เธอคาดไม่ถึงงว่าจะได้เห็นเย่เหวินหมิงและโจวเชียนหยุนขึ้นมาด้วยกัน “เหวินหมิง ทำไมคุณถึงพาเธอเข้า...” คงจื่ออินถามอย่างสับสน เย่เหวินหมิงไม่ได้พูดอะไร ในขณะที่โจวเชียนหยุนเดินเข้าไปหาคงจื่ออิน เธอโค้งตัวและพูดขณะก้มหน้าว่า “คุณคง สิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตล้วนเป็นความผิดของฉัน ฉันไม่ควรผลักคุณตกบันไดจนเสียลูกไป ฉันสมควรแล้วที่เข้าคุก ยกโทษให้ฉันด้วยค่ะ คุณคง” ดวงตาขอ