บทที่ 1362

นี่เป็นงานฉลองวันเกิดที่มีแค่พวกเขาสองคน หลิงอี้หรานเลือกชุดเดรสที่สีเดียวกันกับชุดที่อี้จิ่นหลีใส่ในวันนี้ จากนั้นพวกเขาก็ลงมารับประทานอาหารเช้าด้วยกัน เธอตั้งใจว่าจะทำอาหารเที่ยงด้วยตัวเอง แต่เขากลับรีบปฏิเสธคำขอนั้นด้วยเหตุผลว่าเธอท้อง เขาพูดให้น่าฟังว่า เขากลัวว่าจะทำให้เธอเหนื่อยและใช้เรื่องสุขภาพของลูก ๆ มากดดัน หลิงอี้หรานคิดว่าทักษะการทำอาหารของเธอจะมีผลดีก็ต่อเมื่อเธอคลอดเด็ก ๆ ออกมาแล้วเท่านั้น ถึงอย่างนั้นเธอก็ตั้งใจเลือกเมนูด้วยตนเอง ซึ่งทั้งหมดก็เป็นเมนูโปรดของเขา อีกทั้งเธอยังเลือกเค้กวันเกิดเองด้วย เธอวาดแบบคร่าว ๆ ไว้ และใช้เวลาคุยกับช่างอบขนมอยู่นานจนเป็นที่พอใจ เมื่อเธอเอาเค้กให้อี้จิ่นหลีดู ความประหลาดใจบนใบหน้าของเขาดูเหมือนจะเป็นการตอบรับที่ดีที่สุดที่เธอได้รับ “เธอ...” อี้จิ่นหลีมองหลิงอี้หราน ความประหลาดใจยังคงหลงเหลืออยู่บนใบหน้าของเขา “ชอบไหมคะ?” เธอถาม เขายิ้มและขยับปากบางพูดอย่างอ่อนโยน “ฉันชอบมันนะ” เค้กถูกออกแบบให้มีลักษณะคล้ายกับสวนเล็ก ๆ ที่มีบ้านหลังน้อยอยู่ในนั้น กลางสวนนั้นมีคนแก่ผมขาวสองคนยืนจับมือกัน และมีคนสามคนในชุดเดียวกันรวมถึงคนตัวเล