บทที่ 1366

เมื่อได้รับตั๋วมาอาหยันน้อยก็พูดว่า “แม่ฮะ วันนี้เราถ่ายรูปกับพ่อให้เยอะ ๆ ได้ไหมครับ?” โจวเชียนหยุนชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “แม่จะถ่ายรูปลูกกับพ่อให้เยอะ ๆ เลยจ้ะ” “ผมอยากได้รูปพ่อกับแม่ฮะ” เจ้าตัวน้อยพูด ‘รูป... ถ่ายด้วยกันเหรอ?’ โจวเชียนหยุนเงียบไป เย่เหวินหมิงอาจจะไม่เต็มใจแม้ว่าเธอจะเต็มใจก็ตาม! อาหยันน้อยถามด้วยน้ำเสียงหม่นหมอง “เพราะว่าแม่กับพ่อหย่ากันแล้วเลยถ่ายรูปด้วยกันไม่ได้เหรอครับ? ในห้องเรียนเรามีเด็กที่พ่อแม่เขาหย่ากันด้วย แต่... เขาก็มีรูปกับพ่อกับแม่เยอะแยะเลย” ร่องรอยความอ้างว้างปรากฏบนใบหน้าของเจ้าตัวเล็กเมื่อเขาพูดเรื่องนี้ โจวเชียนหยุนยกมือขึ้นสัมผัสศีรษะของลูกชาย หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งเธอก็กล่าวว่า “แม่จะถ่ายรูปให้ลูกกับพ่อก่อน แล้วเราค่อยถ่ายรูปด้วยกัน ดีไหม?” “ดีครับ” เจ้าตัวเล็กยิ้มออกมาอีกครั้งและพยักหน้าด้วยความตื่นเต้น ขณะมองลูกชายของเธอ โจวเชียนหยุนก็ลอบถอนหายใจอยู่ในใจ ‘ทุกอย่างที่ฉันจะทำในวันนี้ก็เพื่อตอบสนองความปรารถนาของอาหยันน้อยใช่ไหมล่ะ? เพราะอย่างนั้น เขาต้องการรูปถ่ายด้วยกัน... ฉันก็จะพยายามให้ดีที่สุดเพื่อให้ได้มาสักรูปแล้วกัน!’