บทที่ 1411

เมื่อเขาพูดแบบนี้สีหน้าของครอบครัวคงก็เปลี่ยนไปทันที คงจื่ออินรู้สึกเย็นสันหลังวาบขึ้นมาและอดไม่ได้ที่จะตัวสั่น ‘เขา... เขาหมายความว่ายังไง? หรือจะเป็น...’ “เหวินหมิง... ฉัน... ฉันไม่รู้ว่าคุณหมายความว่ายังไง? ฉัน... ฉันจะไปหลอกคุณได้ยังไงคะ? ฉัน... ฉันไม่เข้าใจ!” คงจื่ออินแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง ทันใดนั้นน้ำตาก็รื้นในดวงตาของเธอจนดูน่าสงสารสุด ๆ แต่เย่เหวินหมิงก็มองว่าการที่เธอแสร้งบีบน้ำตาแบบนี้ช่างน่ารังเกียจสิ้นดี “เธอไม่เข้าใจเหรอ?” จู่ ๆ เขาก็หัวเราะออกมา จากนั้นเขาก็หยิบมือถือออกมาแตะสองครั้ง จากนั้นมือถืออก็เล่นคลิปเสียงบันทึกการสนทนาระหว่างธนาคารไขกระดูกกับคงจื่ออิน สีหน้าของสมาชิกตระกูลคงเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียดในตอนที่เสียงคงจื่ออินดังออกมา ใบหน้าของคงจื่ออินแดงก่ำขณะที่เหงื่อเม็ดโตผุดออกมาจากหน้าผากของเธอ ‘นี่เป็น... เสียงบันทึกที่หลิงอี้หรานพูดถึงเมื่อวันก่อนเหรอ? หลิงอี้หรานต้องเอาเสียงบันทึกนี่ให้เหวินหมิงแน่ ๆ !’ ความเกลียดชังของคงจื่ออินที่มีต่อหลิงอี้หรานมากขึ้นกว่าเดิม “ดีจริง ๆ คงจื่ออิน เธอนี่ดีจริง ๆ...” เย่เหวินหมิงค่อย ๆ เดินไปที่เตียง ด้วยตาเรียวลึกของเขา