บทที่ 1431

เขาขอโทษเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่เธอกลับรู้สึกเพียงว่ามันช่างน่าขัน เขาทำลายชีวิตเธอจนตอนนี้คำขอโทษก็ไม่มีประโยชน์อะไร “เชียนหยุน เธอจะตีฉัน ด่าฉัน หรือลงโทษฉันได้ตามที่เธอต้องการก็ได้ แต่ฉันแค่ต้องการชดใช้ในสิ่งที่ฉันทำผิด และได้ปกป้องเธอ...” เธอขัดเขาในทันที “ไม่ต้องพูดแล้ว! กล้าดียังไงพูดแบบนั้นออกมา? คุณไม่เคยเชื่อฉันตอนที่ฉันบอกคุณซ้ำ ๆ ว่าฉันไม่ได้ผลักคงจื่ออิน แต่ตอนนี้กลับเชื่องั้นเหรอ? เป็นเพราะคุณรู้แล้วว่าคงจื่ออินไม่ใช่คนที่ช่วยชีวิตคุณ เพราะแบบนั้นคุณเลยเชื่อว่าฉันโดนใส่ร้ายใช่ไหม? ถ้าเธอเป็นคนที่บริจาคไขกระดูกให้คุณ ตอนนี้คุณจะยังทำแบบนี้อยู่เหรอ?” เย่เหวินหมิงตะลึงไป ชั่วขณะหนึ่งเขาไม่รู้ว่าต้องปฏิเสธเธออย่างไร “เย่เหวินหมิง คุณแค่อยากจะทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้นด้วยการพูดเรื่องพวกนี้ คุณทำให้ฉันเข้าคุกด้วยมือของคุณเอง อาหยันน้อยต้องสูญเสียการฟังไปเพราะฉันเป็นไข้และโดนบังคับให้กินยาลดไข้ที่ไม่เหมาะกับคนท้องภ์ คุณคิดว่ามีอะไรที่ชดใช้กับการติดคุกของฉันและทำให้อาหยันน้อยได้ยินเหมือนเด็กปกติได้ไหม?” คำถามของเธอทำให้เย่เหวินหมิงเซไปเล็กน้อย ‘การติดคุกของเธอเป็นการจบการแก้แค้นข