บทที่ 1438

“ฉันไม่อยากมีอะไรเกี่ยวข้องกับเขา อีกอย่างด้วยอาการในปัจจุบันของฉัน ก็ไม่แน่นอนว่าการผ่าตัดจะออกมาราบรื่น ถึงจะปลูกถ่ายตับไป ก็อาจจะไม่สำเร็จหลังจากนั้นก็ได้” โจวเชียนหยุนกล่าว เธอคงมีโอกาสในการรอดชีวิตหลังการปลูกถ่ายตับมากกว่านี้ ถ้าอาการป่วยของเธออยู่ในระยะที่หนึ่งหรือสอง แต่ตอนนี้เธออยู่ในระยะที่สามและมันก็สายเกินไปแล้ว มันน่าจะไม่เป็นประโยชน์เท่าไหร่แม้จะผ่าตัดสำเร็จก็ตาม “ฉันให้จินหาหมอที่เก่งที่สุดให้พี่ได้นะ” หลิงอี้หรานรีบกล่าว โจวเชียนหยุนยิ้มอ่อนโยน “อี้หราน ขอบคุณเธอมากนะ เธอทำเพื่อพี่มามากพอแล้วล่ะ พี่ไม่อยากใช้ชีวิตเดือนสุดท้ายไปกับการนอนบนเตียงในโรงพยาบาล ถ้าพี่ผ่าตัด พี่ก็อาจต้องนอนอยู่บนเตียงไปจนตายก็ได้” “แต่...” “พี่ไม่อยากเสียเวลาไป ตอนนี้การผ่าตัดไม่ได้มีความหมายกับพี่มากแล้วล่ะ” เธอกล่าว เธอรู้ว่าอาการของตัวเองแย่ลงทุกวัน เพราะแบบนั้นทำไมเธอต้องทำให้มันยุ่งวุ่นวายอีกล่ะ? หลิงอี้หรานรู้ว่าพี่โจวยอมรับชะตากรรมของตนเอง หรือพูดให้ชัดคือ... เพราะความยากของการผ่าตัดและการปฏิเสธเย่เหวินหมิงของพี่โจว “พี่โจว พี่มีอาหยันน้อยกับคุณป้าอยู่นะคะ พี่เต็มใจจะปล่อยพวกเขาไ