บทที่ 1445

“อี้หราน เธอมาที่นี่ได้ยังไง?” โจวเชียนหยุนถาม “เย่เหวินหมิงบอกฉันค่ะ” หลิงอี้หรานเดินเข้ามาใกล้ เธอสูดลมหายใจเข้าลึก และพูดว่า “พี่โจว ผ่าตัดนะคะ นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของพี่แล้ว ถ้ายอมแพ้ไปตอนนี้ จะไม่มีทางรักษาโรคนี้ให้หายได้จริง ๆ นะคะ” “อี้หราน!” โจวเชียนหยุนเริ่มตื่นตระหนกและกลัวว่าอาหยันน้อยจะรู้อาการป่วยของเธอ ถึงอย่างนั้นหลิงอี้หรานก็จงใจพูดเรื่องนี้ต่อหน้าลูกของอีกฝ่ายด้วยหวังว่าโจวเชียนหยุนจะยอมเสี่ยงเพื่ออาหยันน้อย “พี่โจว ฉันรู้ว่าสองสามเดือนนี้เป็นสิ่งล้ำค่าของพี่ พี่กลัวว่าถ้ายอมวางเดิมพันลงไป พี่จะไม่ได้มีโอกาสใช้ชีวิตที่เหลือสองสามเดือนนี้ แต่... ถ้าพี่ชนะ พี่จะได้โอกาสคอยเฝ้าดูอาหยันน้อยโตขึ้นนะคะ” ขณะพูดหลิงอี้หรานก็เงียบไปครู่หนึ่งแล้วจับหน้าท้องนูน ๆ ของตนเอง “เหมือนกับที่ฉันเองก็วางเดิมพันเช่นเดียวกัน บางทีมันอาจจะปลอดภัยกว่าถ้าฉันเลือกทำหัตถการลดการตั้งครรภ์ แต่ฉันเป็นแม่ มันยากมากที่จะเลือกทิ้งใครในสามคน เพราะอย่างนั้นฉันเลยตัดสินใจเดิมพันกับลูก ๆ ของฉัน” “พี่โจว พี่ก็ต้องวางเดิมพันเพื่อตัวเองเหมือนกันนะ ถ้าพี่พลาดโอกาสนี้ พี่ไม่คิดเหรอว่าอาหยันน้อยจะโกรธเคือง