บทที่ 1466

อี้จิ่นหลีเงียบไม่พูดอะไร โจวเชียนหยุนบอกว่า “ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็อย่าทำให้อี้หรานต้องเจ็บปวดล่ะ หากว่าคุณเป็นห่วงและรักเธอจากใจจริง” แพขนตาอี้จิ่นหลีกระเพื่อมไหว เขาเงียบไปนานก่อนที่จะพูดว่า “สิ่งสุดท้ายที่ผมต้องการก็คือทำร้ายเธอ” กู้ลี่เฉินเดินเข้ามาในห้องผู้ป่วยและเห็นหลิงอี้หรานอยู่ในชุดของโรงพยาบาล เธอกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง และยังดูอาการไม่ค่อยดีนัก “ขอโทษนะ” เขาพูด เขาไม่เคยคิดว่าจะให้เธอได้รู้ความจริงแบบนี้ เธอเกือบจะแท้งและต้องเข้าโรงพยาบาล เขานั้นตั้งใจว่าจะเก็บความจริงไว้กับตัวและหาทางอื่นให้ห่าวอี้เหมิงต้องรับโทษและติดคุก แต่ว่าส่วนใหญ่แล้วเรื่องราวก็มักจะไม่เป็นไปตามที่วางแผนไว้ เหมือนสมัยก่อนที่เขาต้องการจะอยู่กับอี้หราน แต่เขากลับไม่เชื่อใจเธอตอนที่เธอต้องการความช่วยเหลือมากที่สุด เขานั้นผลักเธอไปให้อี้จิ่นหลีด้วยมือตัวเอง ตอนนี้แม้ว่าเขาจะเสียใจมากจนบอกไม่ได้แต่มันก็ไร้ประโยชน์ หลิงอี้หรานบอกว่า “คุณไม่มีอะไรต้องขอโทษหรอก ฉันก็แค่อยากเห็นข้อมูลในอีเมลลที่นายท่านอี้ส่งให้คุณ ฉันหวังว่าคุณจะส่งต่อมาให้ฉันถ้าเป็นไปได้” “ได้ไหม” เธอถาม เขากัดริมฝีปากแน่น “แน่น