บทที่ 224

อี้ จิ่นหลี กลอกตาไปที่เย่ ฉงเว่ย ในเวลาเดียวกัน เย่ ฉงเว่ย ได้ยินผู้หญิงบางคนรอบตัวเขาและพึมพำ "โอ้พระเจ้า ขนาดเขากลอกตายังดูดีเลย!" "... " เย่ ฉงเว่ย รู้สึกกระอักเลือดอย่างกะทันหัน อี้ จิ่นหลี ได้ แต่กลอกตา แฟนคลับสาวเหล่านั้นต้องประจบประแจงไปทุกการเคลื่อนไหวของอี้ จิ่นหลี ทุกครั้งหรือไง? ขณะที่ อี้ จิ่นหลี ถอดถุงมือ เย่ ฉงเว่ย ดูเหมือนจะตระหนักถึงบางสิ่งในทันใดและคว้าถุงมือจากมือของอี้ จิ่นหลี มา "ดูเหมือนว่านี่จะถักด้วยมือนะ แต่การถักก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่" เย่ ฉงเว่ย แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับถุงมือด้วยความสับสน “ขนแกะดูเหมือนขนแกะเก่า ๆ ร้านโกงนายเหรอ? พวกเขากล้าขายถุงมือพวกนี้ให้นายได้ยังไงเนี่ย!” “ใครบอกว่าฉันซื้อมาล่ะ?” อี้ จิ่นหลี กล่าวเบา ๆ เย่ ฉงเว่ย อ้าปากค้าง ถ้าเขาไม่ซื้อก็... "คนอื่นถักให้คุณไม่ได้หรอก" ไม่ตอบ แต่การแสดงออกของเขาแสดงให้เห็นว่าเขาเห็นด้วยโดยปริยาย เย่ ฉงเว่ย รู้สึกมึนตึบเล็กน้อย มาจากคนอื่นจริงหรือ? ด้วยนิสัยของจิ่นหลีเขาจะไม่ใส่ของแบบนี้ อย่างไรก็ตาม วันนี้เขาไม่เพียงแต่สวมมันเท่านั้น แต่เขายังสวมมันในที่สาธารณะอีกด้วย ใครที่ไหนเป็นคนถักมันวะเนี่ย!