บทที่ 238

”ยังไม่มีใครสามารถระบุได้เลยว่าผ้าพันคอและถุงมือมาจากแบรนด์อะไร บางคนก็บอกว่าเป็นสินค้าแฮนด์เมดสั่งทำจากแบรนด์ใหญ่" เพื่อนร่วมงานของหลิง อี้กราน บางคนพูดถึงเรื่องนี้และเธอก็ทำได้แค่ฟังอย่างช่วยไม่ได้ เธอไม่รู้ว่าเพื่อนร่วมงานของเธอจะรู้สึกอย่างไรหากพบว่าเธอเป็นคนที่ทำสิ่งเหล่านั้น อย่างไรก็ตาม หลังจากที่พี่ซูเห็นผ้าพันคอและถุงมือของอี้กราน เธอก็อดไม่ได้ที่จะพึมพำ “ถุงมือเหล่านี้ดูเหมือนที่อี้กรานทำก่อนหน้านี้เลย” ไม่ว่าอย่างไรพี่ซูก็เคยดูหลิง อี้หราน ตอนที่เธอถักถุงมือทหลิง อี้หราน ถึงกับขอความช่วยเหลือจากพี่ซูตอนที่เธอกำลังสับสนด้วยซ้ำ พี่ซูต้องจำได้อย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เธอพูดสิ่งนี้เธอก็ถูกฝูงชนหัวเราะเยาะ “พี่ซู หลิง อี้หราน อาจจะรู้วิธีการถักถุงมือ แต่มันสามารถสวมมือของอี้ จิ่นหลี ได้เหรอ?" “อี้ จิ่นหลี สวมใส่ของที่ถักด้วยมือโดยนักออกแบบชั้นสูงเท่านั้น เขาจะสวมใส่สิ่งที่ทำโดยพนักงานบริการสุขาภิบาลได้ยังไงกันเล่า?” “นี่ พี่ซูกำลังเล่าเรื่องตลกให้เราฟังล่ะ!" เมื่อได้ยินเช่นนี้ พี่ซูก็หยุดพูดและรู้สึกอายเล็กน้อย เธอเพียงแต่หันไปหาหลิง อี้หราน และพึมพำภายใต้ลมหายใจข