บทที่ 24

"ฉันคงคิดมากเกินไป!" เมื่อเห็นว่าหลิง อี้หราน กำลังยุ่งอยู่กับงานของเธอกวอ ซิ่นหลี่ ก็ส่ายหัวและพูดว่า "อี้หราน... ถ้าอย่างนั้นผมไปก่อนนะครับเพราะคุณไม่ว่าง" เมื่อดูกวอ ซิ่นหลี่ จากไป อี้ จิ่นหลี ก็จับคางของหลิง อี้หราน ด้วยนิ้วของเขาและบังคับให้เธอหันหน้าไปทางเขาตรงๆ “ผมไม่ชอบให้พี่สาวมองผู้ชายคนอื่นเป็นแบบนี้” หลิ อี้หราน หัวเราะออกมา "คิดอะไรอยู่เนี่ย? ฉันไม่ได้มีเจตนาอะไรกับเขาสักหน่อย" “นั่นหมายความว่าเขาไม่มีความรู้สึกแบบนั้นต่อพี่สาวเหรอ?” เขาถามกลับ เธอพูดไม่ออก “เขาเป็นเพื่อนร่วมงานที่ชอบพี่สาวใช่ไหม?" เขาถาม "ใช่ ฉันได้ขอให้พี่ซูช่วยปฏิเสธแล้ว แต่ฉันไม่คิดว่าเขาจะมาหาฉันในวันนี้" "ผู้ชายคนนั้นไม่สามารถเข้ากับพี่ได้ ถ้าพี่ไม่ชอบเขา พี่ควรที่จะปฏิเสธเขาโดยตรง" เขากล่าว หลิงอี้หรานหัวเราะ “นายคงคิดเรื่องฉันมากเกินไป ฉันเองที่ไม่ดีพอสำหรับเขา เขามีบ้าน รถและงานที่มั่นคงในที่ทำงานของเรา มีผู้หญิงหลายคนชอบเขา” “พี่สาวของผมมีค่ามากกว่านั้นมาก” เขากล่าว ในน้ำเสียงของเขามีความปรารถนาที่จะครอบครองโดยที่เขาไม่ทันได้สังเกต หลังจากที่หลิง อี้หราน ทำความสะอาดถนนและกำลังเตรียมเก็