บทที่ 262

หลิง อี้หราน ตกตะลึง เธอเงยหน้าด้วยความตกใจและมองเข้าไปในดวงตาของอี้ จิ่นหลี ใบหน้าของกวาน ลี่หลี่ ซีดลงพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ “ฉันไม่คิดว่าคุณอี้… จะรักอี้หรานขนาดนี้ คุณวางแผนจะแต่งงานกันไหมคะ?” “ถ้าเธออยากแต่งงานกับผม แน่นอนว่าผมจะแต่งงานกับเธอครับ” อี้ จิ่นหลี กล่าว หลิง อี้หราน รู้สึกหัวใจของเธอกำลังเต้นแรง เธอมองไปที่อี้ จิ่นหลี อย่างไม่เชื่อ ราวกับว่าเธอได้ยินอะไรผิดไป “เป็นไปได้ยังไงกัน?!” กวาน ลี่หลี่ โพล่งขึ้น อี้ จิ่นหลี มองไปที่กวาน ลี่หลี่ อย่างเกียจคร้าน “มีอะไรเป็นไปไม่ได้เหรอครับ?!” ดวงตาของเขาแข็งขึ้น ทำให้กวาน ลี่หลี่ อดไม่ได้ที่จะตัวสั่นไปด้วยความหวาดกลัวจากก้นบึ้งของหัวใจ “เอาล่ะ ไปกันเถอะอี้หราน” อี้ จิ่นหลีเดินไปพรางจับมือหลิง อี้หราน เธอเดินตามอี้ จิ่นหลี ออกไปโดยไม่ขัดขืน เฮ่อ ปางเหอ มองไปที่กวาน ลี่หลี่ และพูดอย่างขัดใจว่า “ลี่หลี่ ทำไมคุณถึงพูดเรื่องที่เพื่อนของคุณเคยเข้าคุกมาก่อนล่ะ? โชคดีที่คุณอี้รู้เรื่องนี้อยู่แล้ว ถ้าไม่งั้นมันคงทำให้พวกเขาอายถึงขั้นแตกหักกันเลยนะ” ‘ฉันตั้งใจ!’ กวาน ลี่หลี่ พูดอย่างขมขื่นในใจ เมื่อเธอเห็นถ้วยกาแฟของอี้ จิ่นหลี