บทที่ 369

“คุณจะให้ฉันทำอะไรก็ได้ที่คุณต้องการ” เธอตอบ ท้ายที่สุดแล้ว เธอมีเงินจำนวนจำกัด และก็มีแค่ชีวิตเดียวของเธอนี่แหละที่จะให้ได้ “ตกลง” เขาตอบ เธอผงะไปชั่วขณะ ‘เขาแค่... ตกลงตามคำขอของฉันใช่ไหม? เขาเป็นคนค่อนข้างง่ายจัง’ “มือของพี่เป็นอย่างไรบ้าง? มันยังร้อนอยู่ไหม” สายตาของเขาเปลี่ยนไปมองที่มือของเธอที่ยังอยู่ในน้ำเย็น ๆ “ตอนนี้ไม่ค่อยเจ็บแล้ว ตั้งแต่ตอนที่อยู่ในน้ำเย็นสักพักหนึ่ง ฉันคิดว่าเดี๋ยวมันก็น่าจะดีขึ้น” เธอตอบ จากนั้นเขาก็ปิดก๊อกน้ำและหยิบผ้าเช็ดหน้าที่เขาพกติดตัวมาเพื่อเช็ดมือเธอให้แห้ง “ที่บ้านของคุณมีครีมทาไหม? มันยังดูค่อนข้างบวมอยู่ถ้าจะให้ดีคุณควรทาครีมบาง ๆ นะ” “โอ้ เรามี” “ไปเอามาเดี๋ยวนี้เลย” ชิน เหลียนอี วิ่งไปที่ห้องของเธอเพื่อไปเอาครีมทาสำหรับผิวไหม้ เมื่อเธอถือครีมเธอก็นึกขึ้นได้ ‘ทำไมฉันถึงเชื่อฟังเขาแบบนี้ล่ะ?’ อย่างไรก็ตาม นั่นยังคงเป็นเพียงแค่ความคิด เธอก็ยังคงต้องเอาครีมและออกจากห้องของเธอ เมื่อเธอก้าวออกไปเธอก็เห็นไป๋ ทิงซิน คุยกับพ่อแม่ของเธอในห้องนั่งเล่น เมื่อเธอเข้ามาใกล้ ๆ เธอก็ได้ยินแม่พูดว่า “โอ้ เป็นอย่างนั้นเองเหรอ เหลียนอีส่งคุณ