บทที่ 373

หลังจากที่ หลิง อีหราน วางวัตถุดิบไว้ในตู้เย็นแล้วเธอก็หันกลับไปเห็นอี้ จิ่นหลี พิงขอบประตูห้องครัวพลางครุ่นคิดถึงอะไรบางอย่างขณะที่เขามองเธอ หลิง อี้หราน หันหน้าหนีเพื่อพยายามหลีกเลี่ยงสายตาของ อี้ จิ่นหลี แต่ถ้าเธอต้องการออกจากห้องครัวเธอก็จะต้องเจอกับความเป็นไปได้ที่จะต้องถูกเขาดึงแขน “พี่ยังไม่ได้บอกฝันดีกับผมเลยนะ” เขาพูดกับเธอ หลิง อี้หราน สะดุ้งไปชั่วขณะ แต่ตอบกลับอย่างรวดเร็วว่า “ฝันดีนะ” มีรอยยิ้มขึ้นมาบนหน้าของอี้ จิ่นหลี ในขณะที่เขายังคงจ้องมองเธออยู่ “ฝันดีครับพี่สาว พี่ดูเหมือนไม่ค่อยเต็มใจมากกว่าเดิมนะครับ” “...” หลิง อี้หราน พูดอะไรไม่ออกและไม่รู้จะตอบกลับอย่างไร “มีคนแนะนำว่าถ้าผมอยากทำให้พี่ชอบผม ผมควรพยายามทำให้พี่พอใจ” อี้ จิ่นหลี ก้มมองคนตรงหน้าในระดับสายตา “พี่คิดว่ายังไง? พี่จะชอบผมไหม ถ้าผมทำให้พี่ได้พอใจ” หลิง อี้หราน อยากจะกัดลิ้นตัวเอง ดวงตาของเธอเปิดกว้างด้วยความไม่อยากจะเชื่อ ขณะที่เธอจ้องมองเขา ‘เขากำลังพูดอะไร? เขา... อยากจะเอาใจฉันงั้นเหรอ?’ ‘ทำไมเขาถึงพูดแบบนั้น?’ การแสดงออกของหลิง อี้หราน ดูเหมือนว่าจะทำให้อี้ จิ่นหลี พอใจ “ทำไมเหรอ? พี่ต