บทที่ 399

พระเจ้า เขารู้บ้างไหมว่าคำพูดของเขาทำให้ชวนนึกภาพตาม? “พี่อยากสัมผัสผมไหม?” เสียงของเขาและท่าทางที่เขาเอียงคางไปด้านข้างหลังเล็กน้อย ดูเหมือนเป็นการยั่วยวนที่รุนแรง “ไม่... ไม่ล่ะ ขอบคุณ...” หลิง อี้หราน กล่าวตะกุกตะกัก เธอถึงความดันโลหิตที่พุ่งสูงขึ้นอีกครั้ง “อย่างนั้นเหรอ?” เขายิ้มเล็กน้อย แม้ว่าจะมีความผิดหวังอยู่บนใบหน้าก็ตาม ทันใดนั้นเขาก็เปลี่ยนเรื่องและกล่าวว่า “ยังไงก็ตาม พี่มีวันหยุดช่วงบ่ายวันเสาร์ใช่ไหม?” “ใช่ ทำไมเหรอ?” เธอ ถาม “บ่ายวันเสาร์นี้ทำตัวให้ว่าง ผมจะพาพี่ไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาล” อี้ จิ่นหลี กล่าว “ตรวจร่างกาย?” หลิง อี้หราน รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “พี่ไม่ได้รับการตรวจร่างกายมาตั้งหลายปีแล้ว ดังนั้นไปตรวจร่างกายในวันเสาร์นี้ มันจำเป็นที่ต้องตรวจร่างกายประจำปี” เขากล่าว เธอเม้มริมฝีปากแล้วพยักหน้า “ก็ได้” เมื่อตอนเธอทำงานในสำนักงานกฎหมาย บริษัทของเธอเคยจัดให้มีการตรวจร่างกายให้กับพนักงาน อย่างไรก็ตามเธอไม่ได้รับการตรวจร่างกายมาเกือบสี่ปีนับตั้งแต่ถูกจำคุก เมื่อคิดดูแล้ว ไม่เสียหายอะไรถ้าจะเข้ารับการตรวจเช็คร่างกาย ในตอนกลางคืน หลิง อี้หราน กำลังจะเข้าน