บทที่ 401

... หลิง อี้หราน คิดว่าเธอจะนอนไม่หลับถ้ามีอี้ จิ่นหลี นอนอยู่ข้าง ๆ เธอ แต่เธอก็หลับไปทันทีที่หลับตา ราวกับว่าการปรากฏตัวของเขาทำให้เธอรู้สึกสบายใจ เมื่อเธอตื่นขึ้นมาในวันรุ่งขึ้น หลิง อี้หราน เห็นอี้ จิ่นหลี ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาว เขากำลังติดกระดุมที่แขนเสื้อ และเดินเข้ามาหาเธอ “ตื่นแล้วเหรอ?” “อื้ม” เธอกล่าวด้วยใบหน้าแดงเล็กน้อย เธอยังไม่ได้ล้างหน้าหรือแปรงฟัน แถมผมของเธอก็ยุ่งเหยิงอีกด้วย “เมื่อคืนพี่นอนหลับสบายดีไหม? ผมนอนหลับฝันดีนะ” เขากล่าวแล้วก้มลง มือของเขาวางอยู่บนขอบเตียง ดวงตาสีเข้มของเขามองตรงเข้าไปในดวงตาของเธอ การจ้องมองของพวกเขาเกือบอยู่ในระดับสายตาเดียวกัน หลิง อี้หราน ก็รู้สึกเสียดุลทันที เธอเอนตัวไปข้างหลังโดยไม่รู้ตัว เพื่อเว้นระยะห่างจากเขา แต่มือของเขากลับคว้าหลังของเธอเอาไว้ ทำให้ระยะห่างระหว่างพวกเขาใกล้กันมากขึ้นกว่าเดิม “พี่นอนไม่หลับเหรอ พี่สาว?” เขาถามขณะเลิกคิ้ว "ฉัน... ฉันหลับสบายดี... " เธอตอบด้วยอาการตะกุกตะกักเล็กน้อย “เยี่ยม!” เขากล่าวและจูบที่แก้มของเธออย่างเป็นธรรมชาติ “ลงไปกินอาหารเช้านะ ถ้าพี่อาบน้ำเสร็จแล้ว” “โอเค” เธอตอบรับด้วยใบหน้าแดง