บทที่ 423

เนื่องจากเธอสามารถเข้าใจบทสนทนาได้ เธอจึงรู้สึกเขินอายมากยิ่งขึ้น อี้ จิ่นหลี จึงตอบออกไปว่า “เธอคนเดียวกันครับ” “โอ้ เกิดอะไรขึ้นระหว่างคุณสองคน จิน? คุณเป็นแฟนกันเหรอ?” เป็นที่รู้กันอยู่แล้วว่าชาวต่างชาติมักใช้ถ้อยคำที่ตรงไปตรงมา ถ้าเป็นพนักงานธรรมดาคนอื่น ๆ พวกเขาคงไม่กล้าถามคำถามนี้กับอี้ จิ่นหลี โดยตรง จากนั้นหลิง อี้หราน ได้ยินอี้ จิ่นหลี ตอบกลับเป็นภาษาอังกฤษว่า “เธอคือคนที่ผมรักมากที่สุดครับ” หลิง อี้หรานรู้ สึกราวกับว่าหัวใจของเธอถูกบีบแน่นด้วยมือที่มองไม่เห็น ไม่เพียงเท่านั้น แต่ราวกับว่าหัวใจของเธอกำลังจะหยุดนิ่ง หลังจากการประชุมทางวิดีโอสิ้นสุดลง อี้ จิ่นหลี ก็เดินไปหาหลิง อี้หราน “เป็นอะไรไป ทำไมพี่หน้าแดง?” “ไม่… ไม่มีอะไร” หลิง อี้หราน ตอบอย่างรวดเร็ว อี้ จิ่นหลี จับหลิง อี้หราน เอาไว้ และจ้องมองดูใบหน้าที่แดงก่ำของเธอ “เป็นเพราะคำพูดที่คนพวกนั้นพูดก่อนหน้านี้หรือเปล่า?” หลิง อี้หราน ไม่ตอบอะไร และยังคงเงียบแบบนั้นต่อไป “คราวหน้าผมจะใช้โอกาสนี้แนะนำพี่ให้พวกเขารู้จัก” อี้ จิ่นหลี กล่าว “แนะนำ?” หลิง อี้หราน อุทานออกมาเสียงดัง อี้ จิ่นหลี เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย