บทที่ 455

“กินข้าวกันเถอะ” อี้ จิ่นหลีกล่าว พวกเขาทั้งสี่คนเริ่มลงมือรับประทานอาหารกลางวัน อี้ จิ่นหลีเสนอตัวที่จะช่วยหลิง อี้หรานปอกกุ้งเมื่อพวกเขากินอาหารจานนี้ หลิง อี้หรานรู้สึกเขินอายเล็กน้อย เพราะพวกเขาอยู่ต่อหน้าเพื่อนสนิทของเธอและไป๋ ทิงซิน โดยเฉพาะอย่างยิ่งชิน เหลียนอีที่ถึงกับขยิบตาให้เธอ ทำให้หลิง อี้หรานพูดไม่ออก อี้ จิ่นหลีดูสง่างามมากในขณะที่ปอกเปลือกกุ้งให้เธอ โดยที่เขาดูเหมือนจะไม่สนใจความคิดเห็นของคนอื่น หลังจากทานอาหารเสร็จ อี้ จิ่นหลีก็เตือนหลิง อี้หรานว่า “อย่าลืมกินยา หลังอาหารกลางวันยี่สิบนาทีนะ” “โอเค” หลิง อี้หรานตอบ “เธอไม่สบายเหรอ?” ชิน เหลียนอีตกใจและถามด้วยความกังวลทันที “เปล่า มันเป็นยาฟื้นฟูสุขภาพร่างกายเท่านั้น สำหรับอาการปวดข้อของฉันน่ะ” หลิง อี้หรานตอบ ชิน เหลียนอีตะลึง เธอรู้เกี่ยวกับการจำคุกของเพื่อนสนิทเป็นเวลาสามปี หลังจากที่อี้หรานได้รับการปล่อยตัวจากคุก เธอต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคไขข้อ เธอจะรู้สึกเจ็บข้อต่อเมื่ออากาศหนาวและมืดมน เธอแนะนำให้อี้หรานไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจและรักษา แต่อี้หรานมักจะเฉไฉ เธอรู้ว่าอี้หรานคิดว่าค่ารักษามันแพงเกินไปและมันจะหายปว