บทที่ 459

“...” เธอพูดไม่ออก ไม่มีใครเคยลิ้มรสยาของคนอื่นเพียงเพื่ออยากจะรู้ว่ามันขมแค่ไหน นอกจากนี้ยังเป็นยาสำหรับสตรีอีกด้วย ถึงแม้จะเหลือเพียงเล็กน้อยและไม่ทำให้เขารู้สึกขมมาก แต่... เอ่อ เขาประมาทเล็กน้อยที่ทำแบบนั้น “ทำไมคุณไม่กินขนมสักชิ้นเพื่อบรรเทาความขมล่ะ?” เธอถามในขณะที่ยังอมอมยิ้มอยู่ในปาก “งั้นเหรอ?” เขาตอบ แทนที่จะหยิบขนมบนจาน เขากลับเอนตัวไปเข้าหาเธอ มือของเขาจับด้านหลังศีรษะของเธอในขณะที่ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาโน้มเข้ามาใกล้ใบหน้าของเธอ “คุณ...” เธออ้าปากจะพูด แต่ริมฝีปากของเขากลับประกบลงบนริมฝีปากของเธอ ทันใดนั้น เธอก็รู้สึกได้ว่าเขาสอดใส่ลิ้นเข้ามาในปากของเธอ ราวกับว่าเขาต้องการที่จะสำรวจทุกอย่างของเธอ... เขาจูบอย่างอ้อยอิ่งและครอบงำ ทำให้เธอแทบหยุดหายใจ ความขมขื่นผสมกับความหวาน เมื่อสิ้นสุดการจูบ เธอไม่สามารถบอกได้ว่ารสชาติในปากของเธอคือรสชาติอะไร เมื่อจูบจบลง เธอก็มองเขาด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ มือใหญ่ของเขายังคงอยู่ที่ด้านหลังศีรษะของเธอ ทำให้เธอไม่สามารถมองไปด้านอื่นได้ “หวานจัง” ดวงตาที่สวยงามและเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ของเขาจ้องมองมาที่เธอ ในขณะที่ริมฝีปากบางของเขากระซิบถ้อย