บทที่ 465

แต่เขากลับไม่ได้รับเสียงตอบกลับอะไร เขาหันกลับและตรงเข้าไปในห้องของเขา จากนั้นเข้าไปในห้องของเธอผ่านประตูที่เชื่อมต่อกับนในห้อง ห้องของเธอมันมืดมาก หน้าต่างถูกปิดบังด้วยผ้าม่าน ไม่มีแม้แต่ไฟสักดวงถูกเปิด เขาสามารถมองเห็นได้จากแสงกลางวันสลัวที่รอดผ่านม่านเข้ามา แต่มันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อสายตาของเขา อี้ จิ่นหลีมองไปรอบ ๆ ห้อง และไม่นานก็เห็นหลิง อี้หรานซึ่งอยู่ที่มุมหนึ่ง ร่างกายของเธอโค้งงอในขณะที่แขนของเธอโอบกอดหัวเข่าของตัวเองไว้ ใบหน้าของเธอฝังอยู่ระหว่างหัวเข่าราวกับว่าเธอกำลังพยายามขดตัวเป็นกุ้ง เขาจำได้ว่าเขาเคยเห็นเธออยู่ในท่าทางเดียวกันมาก่อน... ทันใดนั้นเขารู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาถูกทิ่มแทงด้วยอะไรบางอย่าง วิดีโอที่เขาเห็นก่อนหน้านี้ฉายซ้ำแล้วซ้ำเล่าในหัวของเขา ในวิดีโอเธอถูกตบหน้า ก่อนที่จะถูกลากออกจากห้างสรรพสินค้า แม้ว่ามันจะยากที่จะได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูดในวิดีโอเนื่องจากระยะทางที่ไกล แต่เขาก็เดาได้ว่าตระกูลห่าวพูดอะไรกับเธอ ดวงตาสีดำสนิทแต่กลับเต็มไปด้วยความโกรธซึ่งพุ่งตรงไปที่ตระกูลห่าวและตัวของเขาเอง เขาควรจะเตือนตระกูลห่าวว่าอย่าทำร้ายเธอ! ต่อจากนี้เธอจะต้องไม่