บทที่ 489

ตอนนี้หลิง อี้หรานมาเยี่ยมอาหยันน้อยที่โรงพยาบาล ครั้งนี้อาหยันน้อยกำลังตื่นอยู่และมีปฏิสัมพันธ์กับโจว เชียนหยุนที่อยู่ในห้องด้วย โจว เชียนหยุนชี้ไปที่วัตถุต่าง ๆ และบอกอาหยันน้อยว่ามันคืออะไร อาหยันน้อยกำลังฟังอย่างตั้งใจฟังอย่างแท้จริง บางครั้งเขาจะชี้ไปที่สิ่งของที่โจว เชียนหยุน กล่าวถึงก่อนหน้านี้ และเธอก็จะพูดซ้ำให้เขาฟัง หลิง อี้หรานเรียก “อาหยันน้อย” เด็กชายหันกลับมาและมองไปทางเธอ นี่คือสิ่งที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน นั่นหมายความว่าอาหยันน้อยสามารถได้ยินเสียงของเธอ! หลิง อี้หรานรู้สึกยินดีกับเด็กผู้ชายคนนี้ ตอนนี้อาหยันน้อยก็สามารถได้ยินแล้ว นั่นหมายความว่าเขามีโอกาสที่จะสามารถเรียนรู้ที่จะพูดได้ในอนาคต ตราบใดที่เขาสวมเครื่องช่วยฟัง เขาก็สามารถทำงานได้เหมือนคนปกติทั่วไป แม้ว่าอายุสามขวบจะช้าไปเล็กน้อย แต่แพทย์ก็แนะนำให้เริ่มการรักษาโดยเร็วที่สุด แม้ว่าการเรียนรู้จะไม่มีที่สิ้นสุด เพราะเด็กส่วนใหญ่ยังไม่พัฒนาเต็มที่และยังคงซึมซับเสียงและภาษาใหม่ ๆ ได้เหมือนกับฟองน้ำ หลิง อี้หรานเดินไปข้างหน้าและลูบหัวของเด็กชาย “อาหยันน้อย ตอนนี้หนูได้ยินเสียงแล้ว อีกไม่นานหนูก็จะเริ่มพูดได้แล้