บทที่ 496

เธอบอกเขาทุกอย่าง ไล่ตั้งแต่ที่เธอถูกเพื่อนร่วมงานชายของเธอตามรังควานและถูกเข้าใจผิด ไปจนถึงเรื่องที่เธอทะเลาะกันและไปที่สถานีตำรวจ และสุดท้ายเธอได้รับการประกันตัวได้อย่างไร เธอพูดทุกอย่างในคราวเดียว ทำให้คอของเธอแห้งเมื่อพูดจบ ไป๋ ทิงซินฟังพร้อมกับขมวดคิ้ว ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขากำลังนิ่งเฉย ไม่มีใครสามารถเดาได้ว่าในตอนนี้เขากำลังคิดอะไรอยู่ หลังจากชิน เหลียนอีเล่าจบ เขาก็กล่าวว่า “ทำไมเธอถึงไม่โทรหาฉันตอนที่มีเรื่องล่ะ?” “ฉัน... ฉันกลัวว่าฉันจะรบกวนคุณ คุณกำลังยุ่งอยู่กับงาน เรื่องของฉันมันเรื่องเล็กน้อยเอง” ชิน เหลียนอีกล่าวเพื่อหว่านล้อมเขา ไป๋ ทิงซินจ้องไปที่ชิน เหลียนอีจนเธอรู้สึกผิดในใจ หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็กล่าวว่า “แค่เพราะคุณกลัวที่จะรบกวนผมอย่างนั้นเหรอ?” “ก็ใช่น่ะสิ” เธอกล่าวด้วยความรู้สึกผิด เขาเม้มริมฝีปากและไม่กล่าวอะไร ทั้งสองยืนอยู่และจ้องมองกันโดยไม่กล่าวอะไรออกมาสักคำ ชิน เหลียนอีบ่นในใจ สงสัยว่าไป๋ ทิงซินจะจ้องมองเธออีกนานแค่ไหน ในขณะที่พวกเขายังคงยืนอยู่ที่บริเวณหมู่บ้านจัดสรร ‘เขาควรจะมีความสุขไหมที่ฉันไม่รบกวนเขาในตอนที่มีปัญหา? ทำไมเขามองดูอย่างกับฉันเ