บทที่ 511

ดวงตาของหลิง อี้หรานเบิกกว้าง อี้ จิ่นหลีรู้ได้ทันทีว่าเขาคิดถูกเมื่อเห็นปฏิกิริยาของเธอ “ช่วงเวลาไหนของเราล่ะ?” เสียงของเขาที่นุ่มนวลกว่าที่เคย หัวใจของเธอสั่นไหวราวกับขนนก “คืนนั้นเหรอ? พี่กำลังคิดถึงคืนนั้นหรือเปล่า?” บูม! หลิง อี้หรานรู้สึกราวกับว่าใบหน้าของเธอถูกไฟไหม้ เธอรู้สึกเขินและอาย จนอยากจะมุดลงดิน ปลายนิ้วของเขายังอยู่ใต้คางของเธอ ทำให้เธอหันหน้าหนีไม่ได้ ท่าที่ที่เธอแสดงออกว่าเขินอาย ทำให้เธอดูน่ารักเกินจะบรรยายได้ ดวงตาที่คลุมเครือของเธอยังคงหลบสายตาของเขา แต่เธอไม่รู้เลยว่าสายตาของเธอนั้นกระตุ้นความปรารถนาของเขาให้อยากครอบครองเธอมากขึ้น ถ้าตอนนี้พวกเขาไม่ได้อยู่ในรถ และไม่ได้มาร่วมงานปาร์ตี้ เขาก็คงไม่สามารถต้านทานเธอได้… “เขินเหรอ? มีอะไรให้เขิน?” ปลายนิ้วของเขาสัมผัสกับแก้มร้อนของเธออย่างอ่อนโยน “มันเป็นเรื่องธรรมดาที่ผู้ชายและผู้หญิงจะดึงดูดกันและกันไม่ใช่เหรอ?” เธอรายล้อมไปด้วยกลิ่นของเขา น้ำเสียงของเขาดังก้องอยู่ในหูของเธอราวกับคาถาบางอย่างที่ดึงดูดเธอตลอดเวลา “คืนนั้นพี่มีความสุขไหม?” ใบหน้าของเธอร้อนฉ่า แต่เมื่อเธอมองเห็นสายตาที่จริงจังของเขา เธอก็ตกใจ เ