บทที่ 536

“ได้สิ” อี้ จิ่นหลีกล่าว ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขาในการพาเด็กอีกคนหนึ่งไปดูภาพยนตร์ในรอบปฐมทัศน์ “พี่แน่ใจไหมว่าเขาจะเข้าใจหนัง?” หลิง อี้หรานคิดอยู่ครู่หนึ่ง ดูเหมือนว่าสิ่งที่น่าดึงดูดสำหรับภาพยนตร์เรื่องนี้คือมันเหมาะสำหรับทั้งเด็กและผู้ใหญ่ แม้ว่าอาหยันน้อยจะอายุน้อยกว่าเล็กน้อยและไม่ค่อยรู้เรื่องเสียงหรือภาษามากนัก แต่การดูภาพยนตร์... มักเป็นประสบการณ์ใหม่เสมอ นอกจากนี้ เธอยังจะสามารถกระซิบคำใบ้หรือพูดภาษามือเพื่อแสดงสิ่งที่เกิดขึ้นบนหน้าจอได้ หลิง อี้หรานพบว่ามันสนุกมากขึ้นเมื่อนึกถึงเรื่องนี้! เธอตั้งตารอที่จะได้เห็นหยันน้อยดูภาพยนตร์เรื่องนี้ ดังนั้นหลิง อี้หรานจึงพูดภาษามือและถามเด็กน้อยว่าเคยดูหนังมาก่อนบ้างไหม เด็กน้อยส่ายหัวตอบและบอกว่าเขาไม่ได้ดูอะไรเลย “ทำไมเราทั้งคู่ไม่ไปดูหนังกันล่ะ?” หลิง อี้หรานถามขณะที่เธอใช้ภาษามือเพื่อสื่อสาร เธอกลัวว่าเจ้าตัวเล็กจะไม่เข้าใจ เด็กน้อยพยักหน้า ใบหน้าของเขาเปล่งประกายไปด้วยความตื่นเต้น แม้ว่าเด็กน้อยจะรู้จักภาพยนตร์ว่ามันคืออะไร แต่ใบหน้าของเขาก็อดคาดหวังไม่ได้ เมื่อเธอจ้องมองไปที่ใบหน้าที่ตื่นเต้นของหยันน้อย หลิง อี้หรานก็อดท