บทที่ 563

น้ำตา... ราวกับว่ามีเข็มทิ่มอยู่ในใจ เธอรู้สึกเจ็บปวดกะทันหัน… “คุณรู้อะไรไหม? ผมคิดถึงคุณมาก… ผมคิดถึงคุณ...” เขาพึมพำขณะที่ใบหน้าของเขาขยับเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ ริมฝีปากของเขาเกือบจะสัมผัสกับริมฝีปากของเธอ เพียะ! เสียงตบดังขึ้นชัดเจนในความมืด หลิง อี้หรานหอบเล็กน้อย เธอรู้สึกถึงอาการปวดแสบปวดร้อนที่ฝ่ามือของเธอ บ่งบอกได้ว่าเธอตบเขาแรงแค่ไหน ใบหน้าของกู้ ลี่เฉินเป็นรอยแดงช้ำ อากาศรอบตัวเขาหยุดนิ่ง มีเพียงความเงียบงำปกคลุม เขาก็ค่อย ๆ หันหน้ามาสบตากับเธอ ดวงตาที่ดูเศร้าโศกกลับดูเป็นปกติอีกครั้ง เขาค่อย ๆ คลายอ้อมกอดออกและไม่พูดอะไร จากนั้นจึงหันหลังและเดินโซเซไปที่รถที่จอดอยู่ใกล้ ๆ ขณะเดียวกัน หลิง อี้หรานเอามือขึ้นแนบศีรษะที่ยังคงสั่นอยู่ ทำไมเธอถึงปวดหัวเมื่อเห็นน้ำตาของกู้ ลี่เฉิน? ราวกับว่าเธอถูกกระตุ้นโดยบางสิ่งบางอย่าง ความรู้สึกแย่ ๆ ได้ก่อตัวขึ้นในหัวใจของเธอ ทำไม... เธออารมณ์เสียอย่างนั้นเหรอ? ราวกับว่าร่างกายของเธอไม่ต้องการเห็นเขาร้องไห้ แม้แต่ตัวเธอเองก็ไม่สามารถอธิบายได้ว่าทำไมเธอถึงรู้สึกแบบนี้ อีกมุมหนึ่งที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลนัก หลิง ลั่วอินกัดฟันขณะมองไ