บทที่ 633

หลิง อี้หรานค่อย ๆ จิบไวน์และปล่อยให้ความรู้สึกเบาสบายล้อมรอบเธอ อี้ จิ่นหลีคอยเติมไวน์ให้เธอทุกครั้งทีเธอดื่มจนหมดแก้ว “บางครั้งฉันก็คิดว่าโชคชะตาเล่นตลกกับฉัน” หลิง อี้หรานบ่นพลางหมุนแก้วไวน์ในมือ “พี่หมายความว่ายังไง?” เขาถาม “คุณก็รู้ ตอนนั้นหลักฐานทุกอย่างล้วนชี้มาที่ฉัน จนฉันเถียงไม่ได้ ในช่วงเวลาสามปีนั้นในคุก ฉันใช้เวลาทุกวันคิดว่าความจริงของคดีคืออะไร ใครใส่ร้ายฉันและจะเขาทำให้พยานและหลักฐานทั้งหมดชี้มาที่ฉันได้อย่างไร...” หลิง อี้หรานหัวเราะเยาะตัวเองขณะที่เธอพูด “ฉันถึงกับสงสัยทุกคนที่อยู่รอบตัวฉัน ฉันสงสัยว่ามันเป็นใครและใครที่โกรธแค้นฉันถึงขนาดนี้” คำพูดของเธอดังก้องในหูของเขา ทุกประโยคของเธอราวกับค้อนขนาดใหญ่ทุบเข้าที่หัวใจเขาอย่างแรงจนหัวใจของเขาเต้นแรงด้วยความเจ็บปวด เธอเงยหน้าและหันไปทางเขาเล็กน้อยแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณรู้อะไรไหม จิน? ฉันคิดมาตลอดเลยว่า... คนที่ต้องการใส่ร้ายฉันคือคนที่ต่อต้านฉัน เขาไม่ได้ต่อต้านห่าว เหมยยวี่ เขาทำลายชีวิตฉันต่างหาก โดยกลัวการที่จะต้องเป็นคนรับผิดชอบ!” สามปีในคุกเป็นเหมือนฝันร้ายที่ยาวนาน นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอได้รับบาดเ