บทที่ 737

“กลับมาแล้วเหรอ? นัดหมอเป็นยังไงบ้าง?” อี้ จิ่นหลีถาม “ก็ไม่เป็นอะไร” หลิง อี้หรานคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “อาการปวดหัวน่ะ ถ้าฉันปวดหัวอีก ทำไมคุณไม่พาฉันไปหาหมอคนอื่นล่ะ?” ดวงตาของเขาเป็นประกายเล็กน้อยก่อนจะตอบว่า “ได้สิ” “อ้อ ฉันเพิ่งรู้ว่าคุณสนใจทำเค้ก อะไรดลใจให้คุณอยากเรียนทำเค้กล่ะ? คุณเรียนมานานแค่ไหนแล้ว?” หลิง อี้หรานถามขณะที่เธอมองลงไปที่เค้กที่อี้ จิ่นหลีเพิ่งตกแต่ง ถือว่าเขาตกแต่งได้ดี อย่างน้อยสำหรับคนธรรมดาอย่างเธอ เค้กก้อนนี้มันดูเหมือนกับเค้กในร้านขายเค้ก “คุณอี้เป็นคนที่เรียนรู้ได้เร็ว เพียงหนึ่งบทเรียน เขาก็เข้าใจมันได้หมดแล้วครับ” เชฟสอนทำขนมที่อยู่ใกล้เคียงพูดยกย่องอี้ จิ่นหลี “วันนี้พอแค่นี้ก่อน ออกไปได้แล้ว” อี้ จิ่นหลีพูดกับเชฟสอนทำขนม เขาพยักหน้าและเดินออกจากครัวไป เหลือเพียงหลิง อี้หรานกับอี้ จิ่นหลีในห้องครัวที่กว้างขวาง “แล้วเธอล่ะ? วันนี้มีอะไรเกิดขึ้นบ้างนอกจากไปพบหมอแล้ว?” เขาถามอย่างใจเย็น เขารู้ทุกอย่าง เขารู้ว่าวันนี้เธอไปโรงพยาบาลอะไรและเขาก็รู้ว่าเธอพบกู้ ลี่เฉินที่นั่น แต่เขาก็อยากได้ยินมันจากปากของเธอ มันเป็นเรื่องของศักดิ์ศรีหรือความม