บทที่ 744

“ใจร้าย?” หลิง อี้หรานพูดขัดจังหวะเซียว จื่อฉี “ถ้านั่นเรียกว่าใจร้าย คุณคงไม่รู้ว่าอะไรคือความใจร้ายจริง ๆ หรอก คุณเซียว!” การทรมานที่ไร้มนุษยธรรมที่เธอได้รับในคุกทำให้เธอคิดหลายครั้งว่าเธออาจจะไม่รอด เซียว จื่อฉีไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดนั้นด้วยซ้ำ “เธอจะพอใจก็ต่อเมื่อทำลายชีวิตอี้เหมิงได้อย่างนั้นเหรอ?” เซียว จื่อฉีถามด้วยความโกรธ “แล้วเธอไม่ได้พยายามทำลายฉันเหรอ? ถ้าฉันไม่โชคดี มือของฉันก็คงไม่สามารถยกอะไรอีกได้เลยในตอนนี้” หลิง อี้หรานพูดอย่างประชดประชัน เซียว จื่อฉีตกใจและจ้องมองไปที่มือของหลิง อี้หรานที่อยู่ข้าง ๆ ลำตัวของเธอ ในช่วงเวลาไม่กี่ปีที่ผ่านมา เขายังคงจะจำเหตุการณ์นั้นได้อย่างชัดเจน ตอนที่เกิดเรื่องนั้น เขายังจำได้ถึงความรู้สึกที่ผสมปนเปกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากรู้ว่าหลิง อี้หรานถูกเข้าใจผิด เขาได้แต่สงสัยว่าเขาและเธอจะยังอยู่ด้วยกันไหมถ้าเธอไม่ถูกใส่ร้าย แต่เขามักจะหยุดความคิดนี้ไว้เสมอ อี้เหมิงดีที่สุดสำหรับเขา อี้เหมิงเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับเขาและตระกูลเซียว “อี้หราน ในเมื่อตอนนี้เธอก็มีอี้ จิ่นหลีอยู่แล้ว แล้วทำไมเธอถึงต้องใจร้ายกับอี้เหมิงด้วยล่ะ?”