บทที่ 828

“พอดีเลย” หลิง อี้หรานตอบ “ดีเลย ถ้าเธอยังขาดอะไรอีก ก็บอกฉันได้เลยนะ ไม่ต้องอาย ไว้เงินเดือนออกแล้วเธอค่อยจ่ายคืนฉันทีหลังก็ได้” ชิน เหลียนอีพูด “ได้สิ” หลิง อี้หรานยิ้ม แต่หลังจากนั้นครู่หนึ่งเธอก็ดูเหมือนจะนึกอะไรบางอย่างออก “อะไรนะ? เธอต้องการอะไรอีกไหม?” “ไม่ คือ…” หลิง อี้หรานลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “เมื่อวานที่เธอมารับฉัน... ฉันกำลังทำอะไรอยู่?” เธอครุ่นคิดถึงเรื่องนี้ทั้งวัน แต่เธอก็ยังจำไม่ได้ว่าเธอทำอะไรลงไปหลังจากเดินออกมาจากคลับดรังเค่น เดย์! เธอจำได้อย่างเลือนลางว่าเธอเห็นอี้ จิ่นหลี “เธอ... เอ่อ เอนตัวเข้าไปในอ้อมกอดของอี้ จิ่นหลีและหมดสติไป” ชิน เหลียนอีเล่า หลิงอี้หรานชะงักทันที “มีอะไร... อีกไหม?” “ไม่มี พอฉันไปถึง ฉันกับไป๋ ทิงซินก็ไปช่วยเธอขึ้นรถ แต่... ก่อนที่ฉันจะกลับไปที่รถ ฉันตบเขาด้วยความใจร้อนเพราะฉันโกรธที่เขาเลิกกับเธอ ฉันคิดว่าฉันจะมีปัญหาแล้ว แต่อาจเป็นเพราะเธอ เขาเลยเดินจากไปโดยไม่พูดอะไร” ชิน เหลียนอีเล่า หลิง อี้หรานรู้สึกตกใจ เธอไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นหลังจากที่เธอเมาไม่ได้สติ มีไม่กี่คนในเมืองเฉินที่กล้าตบอี้ จิ่นหลี! และเขา...