บทที่ 841

“ถ้าฉันคบกับกู้ ลี่เฉิน อย่างน้อยเขาก็คงจะไม่ทำกับฉันเหมือนเล่นเกมส์แบบนี้... “ เธอยังคงพูดต่อไป ‘หยุด พอได้แล้ว’ เขาไม่อยากได้ยินคำพูดว่าเธอจะกลับไปหากู้ ลี่เฉินอีกต่อไป ทันใดนั้น เขาก้มศีรษะลงและกดริมฝีปากลงบนริมฝีปากบางของเธออย่างแรงจนกลืนกินเสียงของเธอไปทั้งหมด หลิง อี้หรานรู้สึกตกใจ เธอไม่คิดว่าอี้ จิ่นหลีจะจูบเธอแบบนี้ ‘อะไรกัน? เราเลิกกันแล้วนี่!’ ‘ฉันไม่อยากจูบแบบนี้!’ หลิง อี้หรานดิ้นรนอย่างสิ้นหวัง แต่ยิ่งเธอดิ้นรนมากเท่าไร เขาก็ยิ่งรุกล้ำเธอหนักขึ้นเท่านั้น เขาจับมือเธอไว้แน่นและไม่ยอมให้เธอขยับหนีไปไหน หลังจากที่เขาผละริมฝีปากออก เขาก็กดหน้าของเขาแนบกับหน้าผากของเธอ และพูดอ้อนวอนด้วยเสียงพึมพำ “อย่า... ไปหากู้ ลี่เฉิน เข้าใจไหม?” เสียงนั้นดึงเธอกลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริงอีกคร้ง “อี้ จิ่นหลี คุณเป็นใครถึงมาพูดแบบนี้กับฉัน?” ดวงตาที่สว่างไสวของกลับเปลี่ยนเป็นโกรธ เขาจ้องมองเธอขณะที่เธอจ้องกลับมาที่เขา ดูเหมือนว่าบรรยากาศจะตึงเครียดกว่าเดิม ทันใดนั้น ร่องรอยของความเจ็บปวดก็ทวีคูณเพิ่มขึ้นจากหัวเข่าของเธอ หลิง อี้หรานขมวดคิ้วและงอร่างกายของเธอเล็กน้อยโดยไม่รู้ตัว