บทที่ 862

เธอไม่ได้เจอกวอ ซิ่นหลี่มาสองสามวันแล้ว ดังนั้นเธอจึงคิดว่าเขายอมแพ้แล้ว แต่ทว่า เธอรู้สึกได้ในขณะที่เขาจ้องมองเธอ ดูเหมือนว่าเขาจะยังไม่ได้... ยอมแพ้ “วันนี้ฉันยุ่งมาก ฉันต้องไปรับเด็ก ฉันสัญญากับเขาว่าจะพาเขาไปที่สวนสนุกวันนี้ เบาะแสที่คุณพูดถึง…” หลิง อี้หรานอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เธอไม่ต้องการยกเลิกสัญญากับเด็กน้อย เพราะเธอไม่อยากเห็นเขาผิดหวัง แต่นี่ก็คืองานของเธอ นอกจากนี้ ยิ่งพวกเขามีเบาะแสมากเท่าไหร่ โอกาสที่พวกเขาจะได้รับค่าตอบแทนให้อาหลีก็ยิ่งสูงขึ้นเท่านั้น! หลังจากที่เธอเห็นอาหลีนอนหมดสติอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล หลิง อี้หรานก็ต้องการช่วยเหลือผู้ชานคนนี้และครอบครัวของเขา “ผมจะพาคุณไปรับเด็กและเราจะได้พูดคุยเกี่ยวกับเบาะแสระหว่างทางไปที่นั่น” กวอ ซิ่นหลี่บอก หลิง อี้หรานคิดเกี่ยวกับมัน ‘ถ้าอย่างนั้นก็ได้’ ดังนั้นเธอจึงเข้าไปในรถของกวอ ซิ่นหลี่ ระหว่างทาง กวอ ซิ่นหลี่ขับรถไปพร้อมกับบอกเธอเกี่ยวกับรายละเอียดที่เขานึกขึ้นได้ในภายหลัง เขากำลังขับตามรถขออาหลี ดังนั้นเขาจึงเป็นคนแรกที่เห็นอุบัติเหตุทางรถยนต์ในครั้งนั้น เขาเห็นคนสองคนกำลังลงจากรถ แต่ประเด็นคือ ทั้งส