บทที่ 902

รอยแดงบนข้อมือของเธอนั้นร้อนมากจนดูราวกับว่ามันอาจจะไหม้ได้ในอีกไม่นาน ทันทีที่เธอหลับตาลง เธอก็เอาแต่นึกถึงตอนที่เขาก้มจูบรอยแดงบนข้อมือของเธอ! … สามวันต่อมา โจว เชียนหยุนตื่นแต่เช้าและมองดูลูกชายของเธอที่ยังคงนอนหลับใหลด้วยสายตาที่อ่อนโยน ‘การที่ได้เห็นเขาเติบโตมาเคียงข้างฉันมันทำให้ฉันรู้สึกดีมาก!’ เธอดีใจที่เธอไม่ได้ตัดสินใจทำแท้งลูกและอดทนให้กำเนิดเขา ถึงมันจะเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากและเจ็บปวดที่สุดสำหรับเธอ แต่… มันก็คุ้มค่า! คุณนายโจวเห็นลูกสาวจ้องมองหลานชายอย่างอ่อนโยน เธอจึงเดินเข้าไปในห้องและกระซิบว่า “หยุน เก็บของทุกอย่างเสร็จแล้วนะ บ่ายนี้เราจะไปขึ้นรถไฟความเร็วสูงกันแล้ว ทำไมลูกไม่นอนพักผ่อนเสียหน่อยล่ะ?” “ฉันนอนไม่หลับหรอกแม่” โจว เชียนหยุนส่ายหัว “บริษัทขนย้ายจะเข้ามาขนของเร็ว ๆ นี้ ฉันต้องเตรียมตัวให้พร้อม” "แม่กังวลเรื่องการเริ่มธุรกิจใหม่ที่เมืองจี!” คุณนายโจวพูดอย่างกังวลใจ เพราะพวกเขาต้องขายร้านอาหารแห่งนี้ทั้งที่มีลูกค้าเข้ามาใช้บริการอย่างต่อเนื่อง คุณนายโจวจึงรู้สึกไม่สบายใจกับเรื่องนี้ “ร้านอาหารของเราไปได้ดีในเมืองเฉิน มันก็จะไปได้ดีในเมืองจีเช่นกัน ไม่