บทที่ 230

เมื่อพนักงานในส่วนฮาร์ดแวร์แนะนำให้เขารู้จักระบบล็อคประเภทต่าง ๆ เรียบร้อย “แค่เลือกอันที่แพงที่สุดให้กับเรา” โรสพูดด้วยรอยยิ้ม พนักงานยื่นล็อคลายนิ้วมือที่แพงที่สุดให้เธอ และโรสก็ใส่มันลงในรถเข็นช็อปปิ้งของเธอ ในขณะที่พวกเขาออกจากส่วนฮาร์ดแวร์ เจย์บอกกับเธอว่า “ผมเคยมีนิสัยชอบซื้อของที่แพงที่สุดมาตลอด แต่เด็กผู้หญิงโง่ ๆ คนหนึ่งบอกผมว่าของที่แพงที่สุดไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุดเสมอไป ผมก็เปลี่ยนนิสัยการซื้อของเพราะเธอไม่เคยยอมหยุดทะเลาะเรื่องนี้ ตอนนี้ผมมักจะสำรวจหาของที่เหมาะสมที่สุดแทนที่จะเป็นของที่แพงที่สุด” “ …” โรสผงะ “ฉันควรเปลี่ยนอันอื่นดีไหม?” เธอรู้สึกอึดอัดใจอย่างมาก “นั่นไม่ใช่ปัญหาหรอก” เขาพูดอย่างเมินเฉย โรสทำหน้ามุ่ย "ผู้หญิงโง่คนนั้นพูดถูก นายอาจจะรวย แต่นายไม่ควรถูกหลอกให้ใช้จ่ายเกินความจำเป็น เธอไม่ใช่คนโง่ เธอเข้าใจมัน" เธอยิ้มเหมือนดอกไม้บานที่พูดชมตัวเองได้สำเร็จ เจย์รู้สึกอบอุ่นในใจเมื่อเห็นว่าเธอมีความสุข แม้ว่าสุดท้ายแล้วเธออาจจะพูดออกไปแบบนั้นแล้วก็ตาม เขามีความสุขตราบเท่าที่เธอมีความสุข หญิงชราคนหนึ่งเข็นรถจากด้านหลังอย่างไม่มั่นคงเหมือนพุ่งเข้า