บทที่ 347
“จะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันไม่ต้องการ?” โรสจ้องมองเขาด้วยความไม่แยแส
มือของเขาจับผมปลอมที่ต่อสีดำสนิทของเธอ ทุกปอยผมด้วยความตั้งใจราวกับว่ามันเป็นอัญมณีหายาก
โรสนึกถึงเวลาที่เขาดึงผมและทำให้หนังศีรษะของเธอชา มันทำให้เธอกังวล
เจย์ดึงผมของเธอเล็กน้อยและแกนผมของเธอก็หลุดออกมาอย่างง่ายดาย
จากนั้น เขาทำตัวเหมือนเด็ก เขาถอนผมออกทีละเส้น
โรสตื่นตระหนกเพราะความเจ็บปวด “ท่านอาเรส พวกนี้มันแพงนะ…”
เจย์ตอบอย่างขบขันว่า “เธอไม่เบื่อที่จะแต่งหน้าทุกวันในขณะที่อยู่กับเขาเหรอ?”
“ฉันเต็มใจ” โรสให้คำตอบที่ชัดเจน
“เธอชอบเขาขนาดนั้นเลยเหรอ?”
เธอกลายเป็นคนเงียบ
ในใจของเธอ เขาสามารถเติมเต็มเธอได้ตลอดสองชั่วอายุคน
เมื่อก่อน เธอเหมือนสุนัขพันธุ์ปั๊ก ตราบใดที่เขายิ้มและโบกมือให้เธอ เธอก็จะเชื่อฟังกับเขา
เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าเกียรติยศและชีวิตของผู้หญิงมีค่ามากกว่าความรัก
โชคดีที่ความไม่แยแสของเขาและความสูญเสียที่เกิดขึ้นกับเธอทำให้เธอมีสติขึ้นมา
เธออยากจะกลายเป็นคนใหม่
“หืม?” เขารออยู่นานและในลำคอของเขาก็เปล่งเสียงออกมาด้วยความไม่พอใจ
เธอจ้องมองเขาด้วยความโกรธ “ใครก็ตามที่ฉันชอบ มันไม่ใช่ธุระอะไรของน

링크를 복사하려면 클릭하세요
더 많은 재미있는 컨텐츠를 보려면 웹픽을 다운받으세요.
카메라로 스캔하거나 링크를 복사하여 모바일 브라우저에서 여세요.
카메라로 스캔하거나 링크를 복사하여 모바일 브라우저에서 여세요.