บทที่ 461

โรสเดินถอยไปพิงขนาบหน้าต่างและกำหมัดไว้แน่น “โจเซฟิน ฉันจะจับเขาไว้ เธอหนีไปเร็วเข้า!” “ไม่นะ ฉันจะทิ้งเธอไปไม่ได้” “ถ้าเธออยู่ เราทั้งคู่จะตาย” โรสกล่าว โจเซฟินหน้าซีด ในที่สุด เธอตัดสินใจพูดสั่งกับโรสอย่างเคร่งขรึม “เธอต้องอดทนรอฉันกลับมานะ” โจเซฟินจึงกระโดดลงบนเตียงและเธอต้องการไปที่ประตูเพื่อหนี ชายคนนั้นจ้องมองเธอด้วยความเกลียดชัง “เธอต้องการที่จะหนีงั้นเหรอ? ฝันไปเถอะ” เขาเตรียมเข็มพุ่งไปแทงที่หลังของโจเซฟิน “พี่ชาย ฉันเป็นน้องสาวขอนายนะ นายจะไม่ปล่อยฉันไปเหรอ?” โจเซฟินแสดงความกลัวและกังวลใจบนใบหน้าของเธอ เธอค่อย ๆ ถอยกลับไปที่ประตู จู่ ๆ โรสก็ก้าวไปข้างหน้า แล้วหมันตัวเตะจรเข้ฟาดหางไปที่คอของชายคนนั้น ผู้ชายคนนั้นโกรธโรสมาก เขาหันกลับมาและเหวี่ยงหมัดใส่เธอ โจเซฟินใช้โอกาสนี้หลบหนี ชายคนนั้นต้องการจะจัดการโรสให้เรียบร้อยโดยเร็ว แต่เธอก็กอดตัวรัดเขาไว้แน่น หลังจากลูกเตะของเธอ เธอถูกเหวี่ยงหมัดล้มลงกับพื้น ขอบคุณความว่องไวของเธอจากชีวิตที่แล้วของเธอจริง ๆ ความชื่นชอบของเธอในกีฬาเทควันโดมันใช้ได้เสมอ และความรักกีฬาของเธอยังต้องใช้ต่อสู้กับเจย์ตอนนี้อีก เธอยังคงสงบสติอา